၁။ ငယ္စဥ္အခါက ပစၥည္းဥစၥာမရွာခဲ့၍ အိုမင္းရင့္ေရာ္ ေနာင္ေသာအခါမွ မရွိဆင္းရဲ မြဲျပာက်ေသာေၾကာင့္ ေနာင္တႀကီးစြာရျခင္း။
၂။ ငယ္ရြယ္စဥ္က ပညာသင္ရန္ အခြင့္ေရးရပါလွ်က္ ဆု္ိးေပေတကာ ေက်ာင္းေျပးလုပ္၍ ေနာင္အခါ အသက္ေမြးမႈ မျပည့္စံုျခင္းေၾကာင့္ ေနာင္တႀကီးစြာရျခင္း။
၃။ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ ကုန္းေခ်ာစကားျဖင့္ ရန္တုိက္ေပးခဲ့မိေသာေၾကာင့္ ေသရာေညာင္ေစာင္း လဲေလ်ာင္းမိေသာအခါ ငါျပဳခဲ့မိတာ မွားေလျခင္းဟု ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း ။
၄။ သတၱဝါမ်ားအား သနားမဖက္ ရက္စက္စြာ သတ္ခဲ့မိျခင္းေၾကာင့္ သက္ရြယ္ႀကီးရင့္လာေသာအခါ ယူႀကံဳးမရျဖစ္ကာ ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း။
၅။ မသြားလာအပ္ေသာ သူမယားနွင့္ သမီးမ်ားကုိ သြားလာေပါင္းသင္း ဖ်တ္ဆီးမိျခင့္ေၾကာင့္ မိမိသားသမီးရလာေသာခါ ေနာင္တ တဖန္ ပူပန္ရျခင္း။
၆။ မ်ားစြာေသာ ပစၥည္းဥစၥာ ဂုဏ္အဂၤါနွင့္ ျပည့္စံုပါလ်က္ ဒါနမႈမ်ား ျပဳရမည္ကို သတ္ိမရဘဲ မြဲျပာက်ကာမွ ငါမလွဴခဲ့မိတာ မွားေလျခင္းဟု ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း။
၇။ မိအုိ/ဖအုိမ်ားကုိ ေကၽြးနုိင္ေမြးနုိင္ ဥစၥာအင္အားရွိပါလ်က္ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္၌ ေကၽြးေမြးရန္သတိမရဘဲ ေသလြန္ပါမွ ငါမေကၽြးခဲ့မိတာ မွားေလျခင္းဟု ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း။
၈။ ေမြးသည့္မိခင္ ေကၽြးဖခင္ ေက်းဇူးရွင္တုိ္႔အား မေထမဲ့ျမင့္ျပဳခဲ့မ္ိေသာေၾကာင့္ ေနာင္ေသာအခါမွ ရင္ထုမနာ ျဖစ္ရျခင္း။
၉။ သီလ, သမာဓ္ိ, ပညာနွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟန္းေကာင္း ရဟန္းျမတ္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ရွိပါလ်က္ မဆည္းကပ္ မကုိးကြယ္မိျခင္းေၾကာင့္ ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း။
၁၀။ ၿငိမ္သက္ေသာအက်င့္ ျခိဳးျခံေသာအက်င့္သည္ ေကာင္း၏ဟု သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ေဟာၾကားခဲ့ပါလ်က္ ေတြေဝသည့္ အတြက္ မက်င့္ႀကံမိေသာေၾကာင့္ အခါေနွာင္းမွ ေနာင္တႀကီးစြာ ရျခင္း။
(မဟာဇနကဇာတ္)
Credit: အရွင္ စႏၵေဇာတိ
No comments:
Post a Comment