ကိုလိုနီေခတ္မွာ အဂၤလိပ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ ျပန္လည္ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္ တံတားႀကီး တစင္း။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းက အဓိက ျမစ္ႀကီး ျဖစ္တဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ေပၚမွာ ပထမဆံုး စတင္ တည္ေဆာက္ ခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္ ျမစ္ကူး တံတားႀကီး တစင္း။ အင္မတန္လွပတဲ႔ အတြက္ ႐ႈမၿငီးႏိုင္တဲ႔ သမိုင္းဝင္ တံတားႀကီး တစင္း။
အဲ့ဒီဂုဏ္ပုဒ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ တံတားႀကီးကေတာ့ အင္းဝတံတားလို႔ ေခၚတဲ့ စစ္ကိုင္းတံတားႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိန္က လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ နာမည္ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ အေရးအပါဆံုး ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုအခါ သူ႔နံေဘးမွာ ဧရာဝတီတံတား (ရတနာပံု) ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ တ႐ုတ္ဒီဇိုင္း တံတားအသစ္ တစင္းကို စစ္အစိုးရက တည္ေဆာက္ လိုက္တာေၾကာင့္ အင္းဝတံတားႀကီးက ညႇိဳးမွိန္သြားတယ္။ အပစ္ပယ္ခံ အျဖစ္နဲ႔ ရွိေနရတဲ့ အဲ့ဒီ နာမည္ေက်ာ္ တံတားႀကီးကို စာဖတ္သူေတြနဲ႔ ဒီတပတ္မွာ ျပန္လည္ထိေတြ႔ေပးလိုက္ပါတယ္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕နဲ႔ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ကို အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္ေပးထားတဲ့ တံတားႀကီး ျဖစ္ၿပီး အင္းဝ ၿမိဳ႕ေဟာင္းနဲ႔လည္း နီးကပ္စြာ တည္ရွိေနတဲ့ အတြက္ အင္းဝတံတား (တနည္း) စစ္ကိုင္းတံတားလို႔ ေခၚ ၾကပါတယ္။
တံတားႀကီးေပၚကေန ၾကည့္လိုက္ရင္ အေနာက္ဘက္မွာ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ႀကီးနဲ႔ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဘုရား ေစတီေတြနဲ႔ စိမ္းျမျမ စစ္ကိုင္းေတာင္ႀကီးက ပနံရ လွပပါတယ္။ ေျမာက္ဘက္က ဧရာျမစ္နဖူးမွာ ၾကက္ညီေနာင္လို႔ တင္စားၾကတဲ႔ ေရႊၾကက္ယက္ ေရႊၾကက္က်ဘုရားတို႔ ရွိတယ္။ ေတာင္ဘက္မွာေတာ့ မယ္ႏုအုတ္ေက်ာင္းနဲ႔ နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္တို႔ရွိတဲ့ အင္းဝၿမိဳ႕ေဟာင္း ႀကီးကို မႈန္မိႈင္းပ်ပ် ျမင္ေတြ႔ရပါမယ္။ အႏုပညာအခံဓာတ္ ပိုရွိတဲ့သူ ဆိုရင္ေတာ့ ဧရာဝတီျမစ္နဲ႔ ဒု႒ဝတီျမစ္တို႔ ဆံုတဲ့ေနရာ တဝိုက္က ႐ႈခင္း႐ႈကြက္ေတြကိုပါ အပီအျပင္ ခံစားမိမယ္။ ဆရာၿမိဳ႕မၿငိမ္းကေတာ့ ဧရာဝတီ၊ စမံု၊ ဒု႒ဝတီ၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ ပန္းေလာင္ေခ်ာင္း ျမစ္ငါးလီ ေပါင္းလို႔ ဆံုၾကသည္လို႔ ဒီေနရာတဝိုက္ကို စာဖြဲ႔ခဲ့တယ္။
တံတားႀကီးရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ အေျခမွာေတာ့ အင္းဝခံတပ္ (ေခၚ) သေျပတန္းခံတပ္ကို အထင္းသား ေတြ႔ရမယ္။ စိတ္ဝင္စားရင္ ခဏတျဖဳတ္ ဝင္ေရာက္ ေလ့လာႏိုင္ေသးတယ္။ နံနက္အ႐ုဏ္ဦး အခ်ိန္မွာေတာ့ စစ္ကိုင္းဘက္ အျခမ္းကေန ဆြမ္းခံထြက္လာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို ဖူးေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ၿပီး ညေနေစာင္း အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ျမစ္ဆိပ္မွာ အဖြဲ႔လိုက္အဖြဲ႔လိုက္ ေရခ်ိဳးဆင္းေနၾကသူေတြ ကိုပါ ေတြ႔ရပါဦးမယ္။
ဒီ အင္းဝတံတားႀကီးကို ၁၉၃၄ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၂ ရက္က ျမန္မာဘုရင္ခံ ဆာဟူးဂ်္ လင္းစေဒါင္း စတီဖင္ဆန္ ကိုယ္တိုင္ အခမ္းအနားနဲ႔ ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့တာပါ။ တံတားႀကီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့ခ်ိန္ ကတည္းက မွတ္မွတ္ရရ အျဖစ္ပ်က္ေတြကလည္း ရွိခဲ့တယ္။ အုတ္နီနီရဲရဲေတြနဲ႔ အေျချပဳ တည္ေဆာက္ထားလို႔ အေဝးက ၾကည့္လိုက္ရင္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီးေပၚမွာ မိေက်ာင္းႀကီးတေကာင္ ကန္႔လတ္ျဖတ္ ေရာက္ေနတယ္ ဆိုၿပီး နာမည္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီမိေက်ာင္း ကိစၥနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး အင္းဝတံတားႀကီး ဖြင့္ပြဲဟာ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္း ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းတပြဲ ျဖစ္ခဲ့တာ ေပါ့။
ေအာက္ရပ္က လူေတြ၊ အညာက လူေတြသာ မကဘဲ ႐ွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္းလို ေတာင္ေပၚ အရပ္ေဒသက လူေတြကပါ တံတားဖြင့္ပြဲႀကီးကို လာေရာက္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတယ္။
အင္းဝတံတားႀကီးဟာ အျမင့္ေပ ၁၀၂ ေပ၊ အရွည္ ၃၉၄၈ ေပ ရွည္လ်ားတယ္။ ေပါင္းကူး တံတားအမ်ိဳး အစားျဖစ္ၿပီး ယက္မႀကီး ၉ ခု၊ ယက္မ လတ္ ၁ ခုႏွင့္ ယက္မငယ္ ၆ ခုစီ ပါရွိပါတယ္။ စတင္ တည္ေဆာက္ခ်ိန္ ကာလကေတာ့ က်ပ္ဒဂၤါး ၁၄၃ သိန္း ( စတာလင္ေပါင္ ၁၀ သိန္းခန္႔) ကုန္က် ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။
အဲ့ဒီတံတားႀကီး မရွိခင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ဆယ္ ဝန္းက်င္ေလာက္ကေတာ့ ျပည္နယ္တခုနဲ႔ တခု အခ်င္းခ်င္း သြားလာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ ကုန္သြယ္ေရးေတြ ခက္ခဲခဲ့တာ၊ တံတားႀကီး တည္ေဆာက္ၿပီးခ်ိန္ မွာေတာ့ အားလံုး အလံုးစံု အစစအရာရာ အဆင္ေျပခဲ့တယ္။ အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ မရွိမျဖစ္ အရမ္းကို အေရးပါခဲ့တဲ့ တံတားႀကီး အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တာ ေပါ့။
အင္းဝတံတားႀကီး မရွိေသးခင္ ကေတာ႔ စစ္ကိုင္းနဲ႔ မႏၲေလးကို ေလွကူးတို႔နဲ႔ ကူးသန္းခဲ့ၾကရတာပါ။ တံတားႀကီး ေဆာက္ၿပီးကာစ အခ်ိန္မွာေတာ့ ျမစ္ဟိုဘက္ ဒီဘက္ ကူးပို႔ေပးတဲ့ ကူးတို႔ ေလွသမား အမ်ားစု အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားတာက လြဲလို႔ လူေတြအတြက္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးေတြ ပိုမိုေကာင္းမြန္ လာၾကတယ္။ ဧရာဝတီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ စစ္ကိုင္းဘက္ျခမ္း ကေန ျမစ္အေရွ႕ဘက္မွာ ရွိတဲ့ မႏၲေလး၊ မိတၳီလာ၊ ရွမ္းျပည္ ဘက္ျခမ္းေတြ အထိ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈေတြ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖစ္ထြန္းခဲ့တယ္။
စစ္ကိုင္းတံတားႀကီးကို အေျချပဳၿပီး စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ ခ်င္းျပည္နယ္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ မႏၲေလးတိုင္း၊ ရွမ္းျပည္ ေတြနဲ႔အထိ ကုန္စည္စီးဆင္းမႈေတြဟာ က်ယ္ျပန္႔ခဲ့ၾကတယ္။ အခုေခတ္စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ စစ္ကိုင္း တံတားႀကီးနဲ႔ တံတားကိုအသံုးျပဳၿပီး ကုန္စည္သယ္ပို႔ေရာင္းခ်သူေတြ၊ လူမႈစီးပြားလုပ္သူ ေတြဟာ အရမ္းကို စည္းလံုးခဲ့ၾကတယ္ ေပါ့။ အရမ္းကို ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလို အျပန္အလွန္ ရင္းႏွီးကြ်မ္းဝင္ ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ကာလေတြဟာ အရွည္လ်ားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ တံတားႀကီးကို စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့၊ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ကိုက တံတားႀကီးကို ျပန္လည္ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကလို႔ ပါပဲ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္လို႔ ျမန္မာျပည္ထဲက အဂၤလိပ္တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာေတာ့မယ့္ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၃၀ ရက္ေန႔မွာပဲ တံတားႀကီးရဲ႕ ေပါင္းကူး အမွတ္ (၇) နဲ႔ (၈) ကို ဒိုင္းနမိုက္ေတြနဲ႔ ေဖာက္ခြဲ ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကတယ္။ တံတားႀကီးဟာ ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႔ အသံုးျပဳလို႔ မရေတာ့တဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားတယ္။
အဲဒီ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ တံတားအပ်က္ႀကီး ကိုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ထားခဲ့ၾကတာ ဆယ္စုႏွစ္ တခုနီးပါး ၾကာခဲ့ျပန္တယ္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလမွသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ဦးေဆာင္ၿပီး အဲ့ဒီေခတ္က ေငြက်ပ္ ၅၇ သိန္း ေက်ာ္ အကုန္အက် ခံကာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ ၿပီးစီးခဲ့တယ္။ ၿပီးစီးတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ေဒါက္တာဘဦး ကိုယ္တိုင္ ျပန္လည္ဖြင့္ လွစ္ေပးခဲ့တယ္။
တံတားႀကီးရဲ႕ အလယ္ေၾကာမွာ မီးရထားလမ္း ပါတဲ့ အတြက္ ကားေရာ၊ စက္ဘီး ဆိုင္ကယ္ေရာ သာမက မီးရထားေတြပါ အတူတူျဖတ္သန္းသြားလို႔ ရတယ္။ ကားဆိုင္ကယ္သြားတဲ့ လမ္းရဲ႕ နံေဘးမွာမွ လူသြားလမ္း ေလးပါေသး လို႔ တံတားႀကီးေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ ႐ႈခင္းၾကည့္ရတာက လည္း အင္မတန္မွ အရသာ ရွိလွတယ္။ တံတားႀကီး ေပၚက ကားနဲ႔ ျဖတ္ရင္ကို ကားေမာင္းသူကို ျဖည္း ျဖည္းေလးေမာင္းၿပီး ျဖတ္ခိုင္းၾကတယ္။ ကားစီးရင္း ႐ႈခင္း႐ႈကြက္ေတြ ၾကည့္ၾကရေအာင္ေပါ့။
႐ႈခင္း ၾကည့္ရင္း စစ္ကိုင္းတံတားကို ျဖတ္ကူးရတဲ့ အရသာ ဟာလည္း တကယ္ကို ဘာနဲ႔မွ မတူပါဘူး။ မ်က္စိထဲကို ႐ႈခင္းေတြ ေရာက္လာလိုက္ တံတားႀကီးရဲ႕သံမဏိ ကိုယ္ထည္အစိတ္အပိုင္း တံတားေပါင္ႀကီးေတြ ေရာက္လာလိုက္နဲ႔ ႐ႈခင္းကို ကန္႔ကန္႔ ေပးသလို အင္မတန္ ၾကည္လို႔ ေကာင္းလွတယ္။ အခုအခ်ိန္ထိ လည္း တံတားႀကီးေပၚက ၾကည့္ရင္ ႐ႈခင္းေတြဟာ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေနဆဲပါပဲ။ ၾကည့္လို႔ လွေနဆဲပါ။
ဒါေပမယ့္ တံတားႀကီးေပၚ ကေန အလွတရား ေတြကို ၾကည့္တတ္တဲ့ မ်က္စိရွိသူ အေရအတြက္ကေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ နည္းသြားၿပီ။ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ဒီတံတားႀကီးကို တန္ဖိုးထားၿပီး လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူ အမ်ားစုဟာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြသာ ျဖစ္သြားၿပီ။ သူတို႔ေတြက တံတားႀကီးနဲ႔ တြဲၿပီး ဓာတ္ပံု႐ိုက္တယ္။ တံတားႀကီးရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ သမိုင္း အေထာက္အထားေတြ၊ မွတ္တိုင္ေတြ၊ ေက်ာက္စာေတြကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူၾကတယ္။ တံတား ႀကီးေပၚ ကားတစီးစီး ျဖတ္သြားရင္ သက္တမ္း ႏွစ္ ၈၀ ေက်ာ္လာလို႔ တံတားႀကီး လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ျဖစ္ ျဖစ္သြားတဲ့ ခံစားမႈကို သေဘာက်ၾကတယ္။
အဲ့ဒီ အင္းဝတံတားအိုႀကီးရဲ႕ အနီးေျမာက္ဘက္မွာ ကပ္လ်က္ သစ္လြင္တဲ့ ဧရာဝတီတံတား (ရတနာပံု) ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ တံတားသစ္ တစင္းကို စစ္အစိုးရလက္ထက္၂၀ဝ၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ စတင္တည္ ေဆာက္တယ္။ ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၄ ရက္ေန႔မွာ ဖြင့္လွစ္အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ ဧရာဝတီတံတား (ရတနာပံု) ရဲ႕ အရွည္ဟာ ၅၆၇၄ ေပရွိတဲ့ အတြက္ အရင္ စစ္ကိုင္းတံတား အေဟာင္းထက္ ပိုရွည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တံတားအသစ္မွာ မီးရထားလမ္း ကေတာ့ ထည့္သြင္း မထားပါဘူး။ ျမစ္ႀကီးနားရထား၊ မံုရြာရထားေတြက အင္းဝတံတားကပဲ ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးရတယ္။
ညအခ်ိန္မွာ လာၾကည့္ရင္ေတာ့ သမိုင္းဝင္ အင္းဝတံတားႀကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာငယ္ေနရမႈကို အတိုင္းသား ေတြ႔ျမင္ၾကရ မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တံတားအသစ္ ကေလးကို မီးၿပိဳးၿပိဳးပ်က္ပ်က္ ၿဖိဳးၿဖိဳးလက္လက္ေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ ေပးထားၿပီး တံတား အိုႀကီး ကိုေတာ့ အျဖဴေရာင္မီးသီး ကြက္က်ားေလး ေတြေလာက္နဲ႔သာ ဖိုသီဖတ္သီ ဆင္ယင္ေပးထားတယ္။
တံတား ၂ စင္းကို ခြဲျခား ဆက္ဆံထားတာဟာ အစိုးရဌာန တာဝန္ရွိသူေတြခ်ည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူေတြလည္း ခြဲျခား ဆက္ဆံတဲ့ထဲမွာ ပါပါတယ္။ တံတားသစ္ေလး ေဆာက္ၿပီးကတည္းက အရင္က တံတားအိုႀကီးကို အကြ်မ္း တဝင္ အသံုးျပဳခဲ့ဖူးသူ ေတြဟာ စိမ္းစိမ္းကားကား ျဖစ္သြားလိုက္ၾကတာ။ မိတ္ေဆြေဟာင္းႀကီးကို လူမမာသြားေမး သလိုေတာင္ ဝင္ေရာက္ျခင္း အလ်င္း မျပဳၾကေတာ့ပါဘူး။ အသစ္ျမင္ေတာ့ အေဟာင္းေမ့ဆို သလိုပါပဲ။
အခု ခ်ိန္မွာေတာ့ မီးရထားေတြနဲ႔ ဘတ္စ္ကား လိုင္းကားေတြ ေလာက္သာ တံတားအိုႀကီးေပၚက တခါတေလ ျဖတ္သန္းၾကတယ္။ ၁၅ တန္ အထက္ ယာဥ္ေတြ မဝင္ရဘူးဆိုၿပီး တံတားႀကီးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ စီမံထားၾကတယ္။ တံတားအိုႀကီး ေပၚကေန တခါျဖတ္သန္းရင္ ျဖတ္သန္းခ ေၾကးေငြ ေပးရတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တံတားအိုႀကီး အတြက္ ႏွစ္စဥ္ ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းမႈ လုပ္ငန္းမ်ားျပဳလုပ္ဖို႔ အားနည္း ေနတာကိုလည္း ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
ရတနာပံု ျမစ္ကူးတံတား အသစ္ မေဆာက္ခင္က အင္းဝတံတားေဟာင္းႀကီးကို ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အျမင္လွဖို႔ ေငြေရာင္ ေဆးေတြ ႏွစ္စဥ္သုတ္လိမ္းေပးခဲ့ ေပမယ့္ ဒီေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဆး မသုတ္တာၾကာၿပီမို႔ တံတားႀကီးရဲ႕ အေပၚယံ အေရျပားလို႔ ဆိုရမယ့္ ေငြေရာင္ေဆး ေတြက ကြ်တ္တဲ့ေနရာ ကြ်တ္ေနၿပီး ေအာက္ခံ ေဆးနီညိဳေတြ တခ်ိဳ႕တဝက္ကို ျမင္ေနရတယ္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ အမ်ားစုကေတာ့ တံတား အသစ္ဘက္ ကေနသာ သြားလာ ၾကတာမ်ားတယ္။ တံတားအသစ္မွာက အခေၾကးေငြ ေပးစရာ မလိုဘဲ တံတားေပၚက ျဖတ္ႏိုင္တယ္ ေလ။ မီးရထားလမ္း မပါေတာ့ လမ္းပိုက်ယ္တယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ သမိုင္းဝင္ အေမ့ေလ်ာ့ခံ အင္းဝတံတား အေဟာင္းႀကီးဘက္ကို ေလညင္းခံရင္း ျဖစ္ျဖစ္၊ မေတာ္တဆ လမ္းႀကံဳလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းမႀကံဳဘဲပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သြားေရာက္ လည္ပတ္ၾကၿပီး၊ မိတ္ေဆြ တံတားအအို အေဟာင္းႀကီးကို သြားေရာက္ အားေပး ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ စစ္ကိုင္းတံတား အေဟာင္းလို႔ ေခၚတဲ့ အင္းဝ တံတားႀကီးဟာ ဧရာဝတီတံတား (ရတနာပံု) လို႔ ေခၚတဲ့ ေနာက္ေပါက္ တံတားအသစ္ကေလးရဲ႕ ေဘးမွာ မ်က္ႏွာငယ္ ေနရပါတယ္ ဆိုတာ စာဖတ္သူေတြ သတိ ျပန္ရၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ။
