တပင္ေရႊထီး

 

ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းနွင့္ေမြးဖြားျခင္း

အင္းဝ-ဟံသာ၀တီ ႏွစ္ ၄၀ စစ္ပြဲအပါအဝင္ ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ ႏွစ္ဖက္နန္းတက္သည့္မင္းမ်ား မွာစစ္ကို လိုလိုလားလားပင္ ဆက္လက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝန္းလံုးတြင္ ျငိမ္သက္မႈမရွိခဲ့သည္မွာ ၾကာလာသည့္နည္းတူပင္ ႏွစ္ဖက္ေသာ မင္းဧကရာဇ္တို႕၏ ဗဟိုအာဏာမွာလည္း တစ္စစ အားနည္းကာ လက္ေအာက္ခံပေဒသရာဇ္မ်ားက ေလးစားမႈ မရွိၾကေတာ့ဘဲျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ဟံသာဝတီ(မြန္)တို႕၏ ေဒသအတြင္းတြင္မူ ထူးျခားစြာ တိိုးတက္လာသည့္ ပေဒသရာဇ္ဟု မရွိခဲ့ေသာ္လည္း အင္းဝပိုင္နက္အတြင္းတြင္မူ အင္းဝနန္းတြင္း ဘုရင္ျဖစ္သူ ေရႊနန္းေက်ာ့ရွင္နရပတိ အားနည္းလာျခင္း၊ ေျမာက္ဖက္မွ ရွမ္းေစာ္ဘြား(မိုးညွင္းစလံု)တို႕မျငိမ္မသက္ျဖင့္ အင္အားၾကီးလာျခင္းတို႕ေၾကာင့္ သေရေခတၱရာ(ျပည္)၊ ေတာင္တြင္းၾကီး ႏွင့္ ေကတုမတီ(ေတာင္ငူ)တို႕မွ ပေဒသရာဇ္တို႕မွာ အင္းဝ၏ ဗဟိုအာဏာစက္ကို အတိအလင္းပင္ ေထာက္ခံမႈမရွိၾကေတာ့ဘဲ သီးသန္႕ထီးနန္းျပိဳင္အျဖစ္စိုးစံလာခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႕ေသာ ထီးနန္းျပိဳင္မ်ားအတြင္းတြင္ ေကတုမတီေတာင္ငူမွ မဟာသီရိေဇယ်သူရဘြဲ႕ခံ မင္းၾကီးညိဳမွာ အင္အားအၾကီးဆံုးျဖစ္ကာ အင္းဝႏွင့္ ဟံသာဝတီႏွစ္ဖက္လံုးကို ျခိမ္းေျခာက္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ နန္းလ်ာျဖစ္မည့္ သားေတာ္ မထြန္းကားႏိုင္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဆင္အံုကန္ ဆည္ဖို႕ရာမွွ ေကာက္ယူလာသည့္ ၀ါးႏြယ္ကုန္းေက်းရြာမွ သူၾကီးသမီး ခင္ဦးသည္ သားေတာ္ တပင္ေရႊထီးကို ဖြားျမင္လာခဲ့သည္။ ျမန္မာမူတြင္ အေထြအထူးေသာ နိမိတ္လကၡာမ်ားေမြးဖြားခ်ိန္တြင္ ေပၚထြက္လာသည္ဟု ဆိုခဲ့ၾကသည့္အျပင္၊ ထိုင္းမူတြင္လည္း ေမြးဖြားရာ၌ လွ်ာေပၚတြင္ မဲနက္သည့္ အစက္လကၡဏာမ်ား ပါလာသည့္အတြက္ လွ်ာနက္မင္း ဟုပင္ ေခၚတြင္ မွတ္တမ္းျပဳခဲ့ၾကသည္။ ေမြးဖြားလာရာ ဦးထိပ္တြင္ ခမည္းေတာ္ မင္းၾကီးညိဳကဲ့သို႕ပင္ ေရႊေရာင္ေတာက္လက္သည့္ ဆံမွ်င္တစ္ေခ်ာင္း ပါလာသည့္အတြက္ မင္းၾကီးညိဳက အေထြအထူး ေဗဒင္က်မ္းဂန္လာတို႕ျဖင့္ အမည္မေပးေတာ့ဘဲ တပင္ေရႊထီးဟု ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အမည္ေပးေခၚေဝၚေစခဲ့သည္။

နန္းတက္ျခင္း

မဟာသီရိေဇယ်သူရမင္းၾကီးညိဳမွာ သက္ေတာ္၇၂ ႏွစ္၊ နန္းသက္ ၄၆ ႏွစ္ သကၠရာဇ္ ၈၇၉၊ နတ္ေတာ္လဆန္း ၅ ရက္၊ ၾကာသာပေတးေန႔ ညဦးခ်ိန္တြင္ ရုတ္တရက္နာဖ်ားကာ နတ္ရြာစံေလသည္။ ထိုသို႕ မင္းၾကီးညိဳနတ္ရြာစံလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေန႕မကူးေစေတာ့ဘဲ ထိုည တစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္တြင္ အသက္ ၁၄ ႏွစ္သာရွိေသးသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသားေတာ္ တပင္ေရႊထီးကို နန္းထက္သို႕တင္ၾကေလသည္။ ထိုသို႕ နန္းတက္ရာတြင္ ရာဇဘိေသက ခံျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ နန္းသိမ္းပြဲအျဖစ္သာက်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ျပီး အစစ္အမွန္ ဘိသိက္ခံကာ နန္းတက္ျခင္းကို ဟံသာဝတီအားသိမ္းပိုက္ေလျပီးမွ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထိုသို႕အသက္ငယ္ရြယ္လွသည့္သူ စိုးစံေသာ္လည္း အျခားေသာ မင္းမ်ားက လာေရာက္ ရန္စစ္ျပဳျခင္း မရွိခဲ့သည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ေတာင္ငူ၏ အင္အားၾကီးပံုကိုခန္႕မွန္းႏိုင္ပါသည္။

နန္းတက္သည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ပင္ မိမိကို နန္းရံေစမည့္ မႈးမတ္မ်ားကို ဘြဲ႕ထူးမ်ား၊ စည္းစိမ္မ်ား ေပးျခင္းျပဳလုပ္ေလသည္။ အထိန္းေတာ္လည္းျဖစ္၊ ဖခင္၏ ျပည္ေထာင္ဖက္လည္းျဖစ္သည့္ မင္းၾကီးေဆြ (ဘုရင့္ေနာင္၏ ဖခင္)ကို မင္းရဲသိခၤသူ၊ ရွင္နီတာကို သတိုးဓမၼရာဇာ၊ ရွင္သီဟကို စည္သူေက်ာ္ထင္၊ ရွင္နတ္ေတာ္ကို ဘယနန္သူ အစရွိသည့္ဘြဲ႕မ်ား ေပးျပီး မိမိႏွင့္ ႏို႕စို႕ဖက္ျဖစ္သူ၊ ညီအစ္ကိုအရင္းမွ်ခ်စ္ခင္သူ၊ မိမိ၏ အစ္မေတာ္ သခင္ၾကီးနွင့္ရည္ငံေနသူ ရွင္ရဲထြတ္အား ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ ဟူသည့္ဘြဲ႕ကိုေပးကာ အစ္မေတာ္ သခင္ၾကီးႏွင့္ လက္ဆက္ေပးေလသည္။ (အမွန္လည္း ညီေနာင္အရင္းကဲ့သို႕ ခ်စ္ၾကည္ၾကသည္။ ေနာင္တစ္ပင္ေရႊထီးလြန္ျပီး ဘုရင့္ေနာင္နန္းတက္ျပီးရာတြင္ မၾကာခဏပင္ ညီေတာ္ မင္းတရား၊ ညီေတာ္မင္းတရား ဟုေျပာၾကားေလ့ရွိသည္။) ထို႕အတူ ရွင္ရဲထြတ္၏ညီမ ခင္ဘုန္းစိုး ႏွင့္ ရွင္နီတာ၏သမီး ခင္ျမတ္တို႕ကို မိဖုရားအျဖစ္ ေကာက္ယူကာ လက္၀ဲလက္ယာ ေျမွာက္စားေလသည္။ သို႕ေသာ္ ဘိသိက္မခံ၊နန္းမတက္ဘဲ ေနသကဲ့သို႕ပင္ မည္သူ႕ကိုမွ် မိဖုရားၾကီးအရာ မေျမွာက္ဘဲေနခဲ့သည္မွာ တစ္သက္လံုးပင္ျဖစ္ကာ ၄င္းမွာ တစ္ပင္ေရႊထီး၏ ထူးျခားခ်က္ျဖစ္သည္။

 

နားထြင္းမဂၤလာျပဳျခင္း

နန္းတက္ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္အၾကာ၊ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္လွ်င္ တပင္ေရႊထီးမွာ နားထြင္းျခင္း၊ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း အမႈတို႕ကို ျပဳခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ထိုသို႕ေသာအခ်ိန္တြင္ တပင္ေရႊထီးမွာ ထူးဆန္းေသာ အၾကံတို႕ျဖစ္လာသည္။ အျခားမဟုတ္၊ ရန္သူဟံသာဝတီ မင္း သုရွင္တကာရြတ္ပိ၏ ပိုင္နတ္ေနျပည္ေတာ္အနီးတြင္ရွိသည့္ ေရႊေမာေဓာ ဘုရားရင္ျပင္တြင္ ထိုနားထြင္းျခင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္း တို႕ကို ျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ေသာမွဴးမတ္တို႕က အလြန္ရန္မ်ားလွသည္ေၾကာင့္ မလိုအပ္ပဲ မစြန္႕စားရန္ ေလွ်ာက္တင္ေသာ္လည္း၊ ေယာက္ဖေတာ္ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာက ဆႏၵရွိလွ်င္ သြားေရာက္ႏိုင္ရန္ ေထာက္ခံျပီး၊ ရဲရင့္သန္မာသည့္ သူရဲေကာင္းမ်ား ျခံရံလ်က္ သြားသင့္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ရာ လက္ခံျပီး သူရဲေကာင္းေရြးေစသည္။ သူရဲေကာင္းေရြးပံုမွာ လက္မကို ေထာင္ေစလ်က္ လက္သည္းၾကားတြင္ အပ္စိုက္ျပီး တူႏွင့္ထုေစသည္။ လက္မတြန္႕သူ၊ မ်က္ႏွာမပ်က္သူကိုသာ ေရြးခ်ယ္သည္။ ထိုသို႕စမ္းသပ္ရာတြင္ တပင္ေရႊထီး၏ သူရဲေကာင္း ဗလရဲထင္မွာ မ်က္ႏွာပ်က္၊ လက္တြန္႕သျဖင့္ အေရြးမခံရပဲ ရွက္လွရာ ဗိုက္ကို ကိုယ္တိုင္ခြဲသည္။ ေနာက္ အူစကိုဆြဲထုတ္ျပီး ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ လက္သို႕ေပးကာ ေျပးရာ အူဆံုုးလွ်င္ေသေလသည္။ထိုအရာကိုျမင္ျပီး တပင္ေရႊထီးခ်သည့္ မွတ္ခ်က္မွာ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္သည့္ စကားပင္။ “ငါ့ကြၽန္ ဗလရဲထင္မွာ မိုက္ကားမိုက္၏။သို႕ေသာ္သတိၱမူမရွိ..။” ဟုျဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႕ျဖင့္ လက္ေရြးစင္ သူရဲ ၅၀၀ ရလွ်င္ ရန္သူနယ္ေျမအတြင္းရွိ ေရႊေမာေဓာဘုရားသို႕သြားေရာက္ကာ နားထြင္းျခင္းအမႈကို ရဲ၀့ံစြာျပဳေလသည္။ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာ ဦးေဆာင္သည့္ အမတ္ေလးက်ိပ္ႏွင့္ သူရဲ ၅၀၀ ကေစတီေတာ္ ေအာက္တြင္ေစာင့္ၾကပ္ျပီး ပုဏၰား ရွစ္ဦးက ရင္ျပင္ေပၚတြင္တပင္ေရႊထီး ကို နားထြင္း၊ ေသွ်ာင္ထံုးျခင္းတို႕ကို ျပဳလုပ္ေပးေလသည္။ ထိုသို႕ျပဳလုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ဟံသာဝတီမွ သုရွင္တကာရြတ္ပိလည္း အမ်က္ျပင္းစြာထြက္ကာ အမတ္ၾကီး မ်ားျဖစ္သည့္ ဗညားေလာႏွင့္ ဗညားက်န္းတို႕ႏွစ္ဦးကို တပ္မ်ားႏွင့္ေစလြတ္ကာ တိုက္ခိုက္ေစသည္။ နားထြင္းမဂၤလာျပီးရာ ကိုယ္တိုင္ပင္ သတၱရုေဇယ် ျမင္းကိုစီးလ်က္ ရန္သူတပ္ကို ၾကံဳး၀ါးထိုးေဖာက္ျပီး ေတာင္ငူသို႕ျပန္ေလသည္။ မြန္တပ္မ်ားမွာ ေတာင္ငူတပ္ေနာက္သို႕ မလိုက္ဝံ့ေတာ့ေခ်။

ေနာင္႐ိုးတိုက္ပြဲ
ေနာင္႐ိုးတစ္ဖက္ကမ္းက မြန္တပ္ေတြကို တိုက္ဖို႔ ဘုရင့္ေနာင္မွာ အင္အား မလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္။မြန္အင္အားက သူတို႔ထက္ ၁၀ ဆ မ်ားပါသတဲ့။ အဲ့ဒီမွာ ေဖာင္နဲ႔ တစ္ဖက္ကမ္းကူး။ ၿပီး ေဖာင္ေတြဖ်က္။ဖ်က္ၿပီးတဲ့အခါ တပင္ေရႊထီးက သူ႕ကို ေစာင့္ပါအံုးလို႔ လွမ္းမွာတာကို “တိုက္ပြဲ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါၿပီ”လို႔ သတင္းပို႔ ခိုင္းတယ္။ အဲ့ဒီမွာ တကယ္လို႔မ်ား မေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဝိုင္းေမးတဲ့အခါဘုရင့္ေနာင္က ေအာင္ႏိုင္ရင္ အသက္ရွင္မည္၊ မေအာင္လွ်င္ ေသမည္။ ေသၿပီးသူကို အျပစ္ဘယ္လိုေပးမလဲလို႔ ျပန္ေျပာခဲ့ပါသတဲ့။ အင္အား ၁၀ ဆ နည္းတဲ့ သူ႕တပ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ကို ၁၀ ဆမကတိုးျမႇင့္ေပး ခဲ့တာပါ။ အသက္ရွင္ခ်င္သလား။ ေနာက္ဆုတ္စရာ လမ္းမရွိ။ ႏိုင္ေအာင္တိုက္ဖို႔ပဲရွိပါတယ္။
ေနာင္႐ိုးတိုက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ၿပီးမွ ေက်ာ္ထင္ေနာ္ရထာကို တပင္ေရႊထီးက ဘုရင့္ေနာင္ဘြဲ႕ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့တာျဖစ္သတဲ့။ ဟံသာဝတီကို တပင္ေရႊထီး သိမ္းၿပီးေနာက္ မြန္ဘုရင္ သူရွင္တကာရြတ္ပိ နတ္ရြာစံတဲ့အခါမြန္တို႔ တပင္ေရႊထီးထံ ဝင္လာၾကတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ မြန္ျပည္အရပ္ရပ္ကို တဆက္တည္းသိမ္းယူခဲ့ကာဟံသာဝတီမွာ နန္းစိုက္ခဲ့ပါတယ္။

အင္းဝနဲ႔ တပင္ေရႊထီးတိုက္ပြဲ
အင္းဝ အုန္းေဘာင္ခံုမိႈင္းနဲ႔ေစာ္ဘြားေတြ တိုင္ပင္ၾကတာက ပထမ ျပည္မွာ တပ္စြဲၿပီး ေတာင္ငူကို တိုက္မယ္။ ေနာက္ ဟံသာဝတီကိုဆင္းၿပီး မင္းတရားေရႊထီးကို အရယူမယ္ေပါ့။ တပင္ေရႊထီးရဲ႕ တပ္ေတြမွာ မြန္သူရဲေတြလည္းအမႈထမ္း ေနၾကတယ္။ တပ္မွဴး တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေစာလကြန္းအိမ္က ၾကည္းေၾကာင္းနဲ႔ အႏိုင္တိုက္ၿပီးမွေရတပ္ကို ၿဖိဳခြင္းဖို႔ အၾကံေပးတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္ကလည္း သူၾကည္းေၾကာင္းက တိုက္မယ္။ တပင္ေရႊထီးကိုေရေၾကာင္းက ခ်ီေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ ျပည္ကို အခိုင္အမာျပဳထားတဲ့ အင္းဝတပ္ေတြ ဆုတ္ေပးရသတဲ့။ရွမ္းတပ္ေတြ ၄ စုကြဲ ထြက္ေျပး ၾကရၿပီး တပင္ေရႊထီးတို႔ စလင္းအထိ လိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ စလင္းတဝိုက္ၿမိဳ႕ျပေတြ ပုဂံအပါအဝင္ သိမ္းယူခဲ့ပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၉၀၆ မွာ တပင္ေရႊထီးက နန္းေတာ္အတြင္းမွာေ႐ႊလႊတ္ေတာ္ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တယ္။

တပင္ေရႊထီးရခိုင္ခ်ီျခင္း
တျဖည္းျဖည္းအင္အား ႀကီးထြားလာတဲ့ တပင္ေရႊထီးဟာ တပ္အင္အား အလံုးအရင္းနဲ႔ ရခိုင္ကို ခ်ီခဲ့တယ္။ ရခိုင္တို႔ပထမ ခုခံေပမယ့္ အင္အားမမွ်လို႔ သံတြဲက်တယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ရခိုင္ဘုန္းၾကီး ေလးပါးက ဝင္ေရာက္ေစ့စပ္ေပးတဲ့အတြက္ ရခိုင္ဘုရင္ကို နန္းမခ်ဘဲ မူလအတိုင္း ေနေစကာ လက္ေဆာင္ပ႑ာ သြင္းေစခဲ့ပါတယ္။
ရခိုင္ကိုတိုက္ေနတံုး ဟံသာဝတီမွာ အင္အားနည္း သြားတဲ့အတြက္ ယိုးဒယားတို႔ ထားဝယ္ကို လုပ္ၾကံတယ္။ထားဝယ္စားလည္း မခံႏိုင္တာနဲ႔ ေရးကို ဆုတ္ရသတဲ့။ ဒါနဲ႔ မုတၲမစား ေစာလကြန္းအိမ္ကို တာဝန္ေပးၿပီးယိုးဒယားကို ျပန္တိုက္ေစပါတယ္။ ယိုးဒယား တပ္ေတြလည္း တပင္ေရႊထီး ျပန္လာၿပီ အထင္နဲ႔ တနသၤာရီကိုဆုတ္ခဲ့ၾကသတဲ့။

တပင္ေရႊထီးယိုးဒယားခ်ီျခင္း
ယိုးဒယားသြားမဲ့လမ္းတေလွ်ာက္က ၿမိဳ႕စားေတြက စစ္သည္၊ ရိကၡာဆက္ရတယ္။ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္ေတြ တာဝန္ေပးတယ္။လာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိေတာ့ ယိုးဒယားက ကံပူရီကေန ႀကိဳတိုက္တယ္။ ယိုးဒယားတပ္ ပ်က္တယ္၊ ကစဥ့္ကလ်ားထြက္ေျပးရာမွာ ၿမိဳ႕ကေန ျပန္လည္ ခုခံတိုက္ခိုက္သတဲ့။ ယိုးဒယားဘုရင့္သားနဲ႔ ညီေတာ္ကိုဖမ္းမိခဲ့တယ္။ ယိုးဒယားၿမိဳ႕က အျမင့္မွာ တည္ထားၿပီး က်ံဳးရွိသမို႔ ေရပတ္လည္ဝိုင္းေနသတဲ့။ အေျမာက္လက္နက္လည္း ထူထူထပ္ထပ္ ခ်ထားေတာ့ တိုက္ဖို႔ မလြယ္ဘဲ တစ္လေလာက္ ဝိုင္းထားခဲ့ရတယ္။ေနာက္ တပင္ေရႊထီးက အနီးအနား ယိုးဒယား လက္ေအာက္ခံေတြကို သိမ္းယူတာက ပိုအက်ိဳးရွိမယ္လို႔တြက္ၿပီး တပ္ကို ျပန္႐ုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာေတြ တပ္႐ုပ္ေတာ့ ယိုးဒယားေတြ ေနာက္က လိုက္လံ တိုက္ခိုက္ၾကပါတယ္။
ဘုရင့္ေနာင္တို႔ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ ျပန္လည္ တိုက္ခိုက္ရာမွာ ယိုးဒယားတို႔ အက်အ႐ံႈး မ်ားစြာနဲ႔ ျပန္ဆုတ္သြားရတယ္။ဒီမွာလည္း တပင္ေရႊထီးက သူ႕ကိုေစာင့္ပါအံုး မွာသတဲ့။ ဒါေပမယ္ ဘုရင့္ေနာင္က နားမေထာင္ပါဘူး။ယိုးဒယားတပ္ေတြ ဝိုင္းလာတဲ့အခါမွာ စစ္ပြဲအေနနဲ႔ တစ္ဖက္က လံုးဝျပင္ဆင္လို႔ မၿပီးခင္၊ေၾကာက္လို႔ ၿငိမ္ေနတယ္ ထင္မွတ္မွာ စိုးတာနဲ႔ တိုက္ရပါေၾကာင္း ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ တပင္ေရႊထီးကလည္းစစ္သေဘာအရအျပစ္မယူခဲ့။

ကုလားနဲ႔ေပါင္းလို႔ ဘဝေျပာင္းရတဲ့ တပင္ေရႊထီး
မုတၲမစားဖမ္းမိလို႔ ဆက္လာတဲ့ ဘရင္ဂ်ီကုလား တစ္ေယာက္ကို တပင္ေရႊထီး အလြန္ ႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္။ သူကေသနတ္ပစ္ အလြန္ေတာ္သတဲ့။ ဒါနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္နဲ႔ ေပးစားၿပီး အနား ခစားေစတယ္။ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ကကုလား အစားအစာေတြ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ဘုရင္ကို ဆက္သတယ္။ ေနာက္စပ်စ္ရည္ကို အခ်ဥ္ေဖာက္ၿပီးဆက္သတဲ့။ ဝိုင္ျဖစ္မေပါ့။ ဒါမွမဟုတ္ ဒီဂရီတိုင္းတာ မရွိရင္ ဝိုင္ထက္လည္း ျပင္းသြားႏိုင္ပါတယ္။တစ္ေနကုန္ မူးယစ္ ေနေတာ့ကာ ဘုရင္လုပ္တဲ့သူ အမွားမွား အယြင္းယြင္းေတြ ဆံုးျဖတ္မိပါေတာ့တယ္။
ဒီလူ႕မယားဟိုလူ႕ေပး၊ ဟိုလူ႕မယား ဒီလူ႕ေပး၊ ၾကားစကား ၾကား႐ံုနဲ႔ မေမးမစမ္း ကြပ္မ်က္ စတဲ့ အမွားမ်ိဳးေတြေတာက္ေလွ်ာက္ က်ဴးလြန္လာခဲ့သတဲ့။ ဘုရင့္ေနာင္က မမွားရေလေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အနားမွာေနေပးတယ္လို႔မွန္နန္းက ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင့္ေနာင္ မရွိတဲ့အခ်ိန္ တရားစီရင္ရင္ေတာ့ အလြဲလြဲအမွားမွားေတြ ျဖစ္ေနဆဲပါ။ တႀကိမ္မေတာ့ စစ္ေတာင္းစား သမိန္ေစာထြတ္က ကသာမွာ ဆင္ျဖဴေပၚတယ္ဆိုၿပီး ေခၚတယ္။ ဒါနဲ႔ တပင္ေရႊထီး လိုက္သြားၿပိး အပါးေတာ္ၿမဲ ေစာလကြန္းအိမ္ကိုမုတၲမျပန္ကာ လူသူဆင္ျမင္း စု႐ံုးေစသတဲ့။ ဘုရင့္ေနာင္ မွာလိုက္တာက ဘာအေၾကာင္းနဲ႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ ေစာလကြန္းအိမ္ကို အပါးက မခြာေစဖို႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ တပင္ေရႊထီးက အႏၱရာယ္မရွိေၾကာင္း ဆိုကာ ေစာလကြန္းအိမ္ကို ျပန္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ အနားမွာကိုယ္ရံေတာ္ မရွိတဲ့ ညမွာပဲ သမိန္ေစာထြတ္ရဲ႕ ညီ လက္ဝဲဓားမွဴး ရဲ႕ လက္ခ်က္နဲ႔ တပင္ေရႊထီးေခါင္းျပတ္တယ္။ မနက္ ၃ ခ်က္တီးကလႈပ္ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ ေန႔ ၁ ခ်က္တီးမွ ရပ္သတဲ့။ တပင္ေရႊထီးနဲ႔ပါလာတဲ့ ဆင္ျမင္း လူသူေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ထြက္ေျပး၊ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း စစ္ေတာင္းစားက ဖမ္းဆီးသိမ္းယူခဲ့ပါတယ္။

အက်ဥး္ခ်ဳပ္

မင္းတရားေရႊထီး၊လွ်ာနက္မင္း(ထိုင္းမူ)ဟုလည္းေခၚၾကသည့္ တပင္ေရႊထီးသည္ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ အေတာ္ပင္ထင္ရွားသည့္ ဘုရင္ျဖစ္ျပီး ေတာင္ငူရာဇ၀င္၊ဒုတိယျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အစရွိသည့္သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားတြင္ အျမဲပါ၀င္ေနသူျဖစ္သည္။အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္တြင္ နန္းတက္ျပီး အသက္ ၃၅ ႏွစ္၊ နန္းသက္ ၂၀ အ၀င္တြင္လုပ္ၾကံခံရျပီး ကြယ္လြန္သည္။ထူးျခားခ်က္မ်ားမွာ မည္သည့္ မိဖုရားကိုမွ တရား၀င္ မိဖုရားၾကီးအျဖစ္ မထားခဲ့ျခင္း၊ အသက္ ၈ ႏွစ္သာရွိေသးသည့္ မြန္မိန္းမပ်ိဳ ေခမေနာကိုမိဖုရားအျဖစ္သိမ္းယူျခင္း၊အရက္ေသစာ ခံုျမင္ကာဘ၀ပ်က္ရျခင္းတို႕ျဖစ္သည္။ယိုးဒယားကိုတိုက္ခိုက္သည့္ပထမဆံုးျမန္မာမင္းအျဖစ္လည္း သမိုင္းတြင္သည္။တိုက္သမွ်စစ္တြင္ ရွံဴးသည္မရွိ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။နန္းတြင္းအမွဴထမ္း သမိန္ေစာထြတ္ကို အယံုၾကည္လြန္ကာ ၄င္း၏လုပ္ၾကံျခင္းခံရသည္။ေသလြန္ခ်ိန္တြင္ ေခါင္းျပတ္မွာ မ်က္ေတာင္ခတ္လ်က္ပင္ရွိေနေသးသည္ဟုလည္းဆိုၾကသည္။