အဆုိအမိန္႔ေလးတစ္ခု ဖတ္ဖူးပါတယ္…
“လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ယူပါ
လိုခ်င္တာကို ရေအာင္မယူႏုိင္တဲ့သူဟာ
ရထားတာေတြ ဆံုးရႈံးတတ္တယ္…”
လုိအင္ဆႏၵဆုိတာကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပါပဲ… ဆင္းရဲတဲ့သူကခ်မ္းသာခ်င္တယ္… နိမ့္က်တဲ့သူကတုိးတက္ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္… ခ်မ္းသာတဲ့သူကလည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခ်င္တယ္… ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့သူကလည္း ခ်မ္းသာခ်င္မယ္… ၾသဇာအာဏာရွိခ်င္မယ္… ကုိယ္ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့သူေတြနဲ႔ တူတူေနခ်င္ၾကမယ္… လူငယ္လူရြယ္ေတြက ပညာထူးခၽြန္ခ်င္တယ္… စူးစမ္းသိျမင္ခ်င္မယ္… လိုအင္ဆႏၵေတြဟာ ျပင္းျပမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔စိတ္ထဲမွာ ေနရာယူထားတတ္ပါတယ္…
တစ္ခုခုကို ျဖစ္ခ်င္ၿပီ ရခ်င္ၿပီ လိုခ်င္ၿပီဆုိရင္ေတာ့ မရရေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္… မျဖစ္ႏုိင္တာေတြကိုေတြးေနမယ္… အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပၿပီး အခ်ိန္ဆြဲေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္တာမရႏုိင္တဲ့အျပင္ ရထားတာေတြကိုပါ ဆံုး႐ႈံးသြားႏိုင္ပါတယ္… ခုနက ဥပမာကို ျပန္သြားရင္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ေအာင္ျမင္ခ်င္ေပမဲ့ ဒီေက်ာင္းသားက သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ မႀကိဳးစားဘူးဆုိပါစုိ႔… ပံုမွန္စာမက်က္တဲ့အတြက္ စာေၾကြးေတြပိုလာမယ္… ေမးလိုက္တိုင္းစာမရတဲ့အတြက္ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ အထင္ေသးမႈကိုခံရမယ္… ကိုယ့္ကိုယံုၾကည္မႈလည္း ေလ်ာ့က်သြားတဲ့အတြက္ မူလရွိၿပီးသား ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးေလးေတြ တျဖည္းျဖည္းေမွးမွိန္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္… ေရွ႕ဆက္မတိုးတဲ့သူဟာ မူလေနရာမွာ ဆက္ၿပီးရပ္တည္ႏုိင္ဖို႔မလြယ္ပါဘူး… တျဖည္းျဖည္းေနာက္ကိုေရြ႕သြားမွာေသခ်ာပါတယ္…
လူမႈစီးပြားဝန္းက်င္ေတြမွာလည္း ဒီသေဘာပါပဲ… တစ္စံုတစ္ခုကို ျဖစ္ခ်င္ရခ်င္ၿပီဆုိရင္ ရယူေအာင္ျမင္ဖို႔ မျဖစ္မေနႀကိဳးစားဖို႔လိုပါမယ္… လိုအင္ဆႏၵေတြ ရည္မွန္းခ်က္ေတြဆုိတာ စိတ္ကူးယဥ္ေနဖို႔ အိပ္မက္မက္ေနဖို႔သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး… အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖည့္ဆည္းရမယ့္ အရာျဖစ္ပါတယ္… ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေတြ အဘက္ဘက္ကမ်ားျပားျပင္းထန္ေနတဲ့ ဒီေန႔ေခတ္မွာ ပုိသိသာပါတယ္… ေတြေဝစဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘဝရဲ့အဆင့္အတန္းက အမ်ားႀကီးကြားျခားသြားႏုိင္ပါတယ္…
တစ္ခုခုကိုလိုခ်င္တဲ့အခါ ရပ္တန္႔မေနပါနဲ႔… ရယူႏုိင္ဖု႔ိႀကိဳးစားပါ… အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ လိုခ်င္တာကိုမရႏုိင္ခဲ့ရင္ေတာင္ ႀကိဳးစားမႈရဲ့အက်ိဳးရလဒ္တစ္ခုခုကို သင္လက္ေတြ႔ခံစားရပါလိမ့္မယ္… ေတြေဝေလးဖင့္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လက္ရွိအေျခအေန အခြင့္အေရးေတြကိုေတာင္ သင္ဆံုး႐ႈံးသြားႏုိင္ပါတယ္…
ကိုယ့္ကို သတိေပးေစ့ေဆာ္တဲ့အေနနဲ႔ အဆိုအမိန္႔ေလးကို ထပ္ရြတ္ၾကည့္လုိက္ၾကရေအာင္…
“လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ယူပါ
လိုခ်င္တာကို ရေအာင္မယူႏုိင္တဲ့သူဟာ
ရထားတာေတြ ဆံုးရႈံးတတ္တယ္…”
ႏႈိင္းရင့္ေႏြ
No comments:
Post a Comment