ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္က ဘုရားရွင္ကိုေမးတာ” ဘာျဖစ္လို႔ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳးဟာ မြဲေတဆင္းရဲေနရတာလည္းဘုရား”
ဘုရားရွင္က ေျပာပါတယ္။ သင္ဟာ” ေပးကမ္းျခင္းနဲ႔ ေပးကမ္းနည္းကို မသိလို႔ပါပဲ။
ဆင္းရဲသားက ျပန္ေျပာတာ ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး” မွာ…..ေပးကမ္းစရာ ဘာမွမွ မရွိတာ…..”ဆိုေတာ့
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ” သင့္မွာ ရွိေနတာေတြ မနည္းပါဘူး။
မ်က္ႏွာ-
အျပံဳးေတြေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။
လန္းဆန္းမႈ-တက္ႂကြမႈ-ရႊင္လန္းမႈေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။
ပါးစပ္-
သင္”သူတပါးကို ခ်ီးမြမ္းစကားေတြ-အားေပးစကားေတြ-မဂၤလာရွိ ေကာင္းမြန္တဲ့စကားေတြ ေျပာေပးလို႔ရႏိုင္တယ္။
-ႏွလံုးသား -
တပါးသူကို ရင္ဖြင့္ျပႏိုင္တယ္ စစ္မွန္ျခင္းေတြ “ျဖဴစင္႐ိုးသားမႈေတြ”နဲ႔ ေမတၱာတရားေတြ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။
မ်က္လံုး-
တပါးသူကို ေကာင္းမြန္တဲ့ ေစတနာအျမင္နဲ႔ ျမင္ ၾကည့္လို႔ရတယ္
ေႏြးေထြးေဖာ္ေရြးတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္”
ကိုယ္ခႏၶာ-
သူ႔ကိုအသံုးခ်ၿပီး သူတပါးကို ကူညီႏိုင္တယ္
ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာ မဆင္းရဲပါဘူး။ စိတ္ထဲက ႏွိမ့္က်ဆင္းရဲျခင္းေတြကသာလ်င္ ဆင္းရဲျခင္းအစစ္ျဖစ္တယ္။ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ေပးလြတ္လိုက္တဲ့အခါခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ
ျပန္ေရာက္လာမယ္ သူတပါးကို ကူညီလိုက္တဲ့အခါ ကူညီမႈေတြက ျပန္ေရာက္လာမယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြေပးလိုက္တဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကျပန္ေရာက္လာတတ္တယ္။ ဒါဟာ အက်ိဳးနဲ႔အေၾကာင္း ျဖစ္သလို ေလာကႀကီးရဲ႕ သဘာဝပဲ ေပးဆပ္ေလေလ ရရွိေလေလပါပဲ။”
No comments:
Post a Comment