မိဘအမ်ားစု မွားမွန္းမသိ မွားတတ္ေသာအမွားမ်ား

 
မိမိကေလးမ်ားကို တိုးတက္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ စိတ္ထားကို မိဘတိုင္း မွာရိွၾကပါတယ္။ သားသမီးသာထူးခြ်န္ပါေစ၊ ဘာပဲ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရ ဆိုတဲ့မိဘမ်ဳိး ဒုနဲ႕ေဒး ရိွပါ။
သားသမီးမ်ား လူတစ္လံုး သူတစ္လံုး ျဖစ္ဖို႔ သြန္သင္ဆံုးမၾကတဲ့ ေနရာမွာ ခဏခဏ လမ္းလႊဲေနတဲ့ အမွား အခ်ဳိ႕ရိွပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့….

၁။ အတန္းထဲမွာ ရတဲ့အဆင့္ကို ခဏခဏ ေမးျမန္းျခင္း
မိဘအခ်ဳိ႕ဟာ ကေလးအတန္းထဲမွာ ရတဲ့အဆင့္နဲ႔ ကေလးကို ေတာ္တယ္ ညံ႔တယ္ဆိုၿပီး သပ္မွတ္တတ္ၾကပါတယ္။ မိဘမ်ားသိထားဖို႔က အတန္းတစ္တန္းလံုးမွာ မွ ပထမဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရိွတတ္ပါတယ္။ ပထမ မရႏိုင္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ပထမရဖို႔ ခဏခဏတိုက္တြန္းျခင္း၊ မရလို႔ အျပစ္တင္ျခင္း အျပဳအမူ မ်ဳိးဟာ မိမိကေလးရဲ႕ သိမ္ငယ္တတ္တဲ့ စိတ္ကို ေပၚေပါက္ေစၿပီး အဆိုးျမင္စိတ္ဓါတ္ကို ေမြးျမဴေပးလိုက္သလို ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီလိုတြန္းအားေပးေလ ကေလးစိတ္ဓါတ္က်ေလ ကေလးရဲ႕ အဆင့္က်ေလေလ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ သိမ္ငယ္စိတ္ဆိုတာ ကေလးရဲ႕ ပညာေရးတင္မကပဲ ကေလးရဲ႕ ဘ၀တစ္သက္တာလံုးအတြက္ လံုး၀ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ မိဘမ်ား သတိထားသင့္ပါတယ္။

၂။ ကေလးရဲ႕ ဆံုးရံူးမူ ကို အျပစ္တင္ျခင္း
ကေလးႏွစ္ေယာက္ ျမန္မာစာေျဖတာ က်တယ္ဆိုပါစို႕
ပထမကေလးရဲ႕မိဘက သူ႕ကေလးကို ဒီလိုေျပာတယ္။ “ ေဖေဖေမေမက သားရဲ႕ ျမန္မာစာအမွတ္ကို အရမ္းအေလးထားတာ၊ သားရသင့္တဲ့အမွတ္က ဒီထက္အမ်ားႀကီးျမင့္ရမွာ၊ ေဖေဖေမေမလံုး၀ ယံုၾကည္တယ္။ ဆက္ႀကိဳးစား ေနာ္သား”
ဒုတိယကေလးရဲ႕မိဘက ကေလးကိုဒီလိုဆံုးမျပန္တယ္။ “ မင္းဘာလို႔ အဲေလာက္ အ ရတာလဲ၊ ဒီလိုလြယ္လြယ္ေလး ျမန္မာစာ ေမးခြန္းေလးေတာင္မွ မင္းအဆင္ေျပေအာင္ မေျဖႏိုင္ဘူးလား၊ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔ ေနာက္မင္းဘယ္လို တကၠသိုလ္ေရာက္ႏိုင္မွာလဲ ”
ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္ ပထမ မိဘဟာ ေမတၱာနဲ႔ ဂရုစိုက္မူကို ေဖၚျပတယ္။ အျပဳသေဘာနဲ႔ အားေပးတယ္။ထပ္ႀကိဳးစားေအာင္တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။ ဒုတိယမိဘဟာ စိုးရိမ္မူနဲ႔ အမူန္းပြားမူကို ျဖစ္ေပၚေစတယ္။ ကေလးရဲ႕ယံုၾကည္စိတ္ကို ဖ်က္စီးလိုက္တယ္။ ကေလးအနာဂတ္ကိုထိခိုက္မဲ့ နိ္မိတ္ပါ ေဟာေပးလိုက္တယ္။

၃။ ကေလး ကစားေနတာကို ရပ္ခိုင္းၿပီး စာၾကည့္စားပြဲ ျပန္သြားရန္ အမိန္႔ေပးျခင္း
ေဆာ့ကစားျခင္းဟာ ကေလးရဲ႕သဘာ၀ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးတိုင္း အေဆာ့မက္ပါတယ္။ ေဆာ့ရရင္ေပ်ာ္တယ္။ ေဆာ့ရရင္ အစားလည္းေကာင္းတယ္။ အအိပ္လည္းေကာင္းတယ္။ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တယ္။ ေဆာ့ကစားေနတာကို ခဏခဏ အတင္းရပ္ခိုင္းၿပီး စာျပန္က်က္မွတ္ခိုင္းတယ္။ ၿပီးရင္တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တစ္ဘာသာၿပီးတစ္ဘာသာ မရပ္နားေတာ့ဘူး။ကေလးစိတ္ထဲမွာ အာခံစိတ္ တြန္းလွန္စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာတာ သဘာ၀ပါ။
ေအာင္ျမင္တဲ့ ပညာသင့္ၾကားေရးဆိုတာ “ငါ႕ကိုသင္ခိုင္းျခင္း” မွ “ငါကိုယ္တိုင္သင္ယူခ်င္ျခင္း” ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေစဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ ျပင္ပတြန္းအား ေပးျခင္းထက္ ကေလး ရင္တြင္းမွ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ဘယ္လိုအားေပးအားေျမာက္ျပဳရမလဲဆိုတာကို အေလးထားသင့္ပါတယ္။

၄။ ကေလး မိမိကိုယ္မိမိ အားကိုးရပ္တည္ခြင့္ မေပးျခင္း
ကေလးမ်ားရဲ႕ ပညာသင္ၾကားတဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္မွာ မိဘမ်ားဟာ အတူစာက်က္ဖို႕၊ အစားထိုးစာက်က္ဖို႔ တာ၀န္လံုး၀မရိွပါဘူး။ မိဘမ်ားရဲ႕တာ၀န္ဟာ မိမိကေလးမ်ား ကိုယ္တိုင္ေလ့လာ သင္ယူ တတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းတစ္ခုကို ရေအာင္ပ်ဳိးေထာင္ေပးဖို႔ပါ။ ကိုယ္တိုင္ေလ့လာသင္ယူတတ္တဲ့ အက်င့္ေကာင္းဟာ ေက်ာင္းစာအပါအ၀င္ ဘ၀ေနထိုင္မူပါ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘာမဆိုမိဘက စိတ္ပူေပးမယ္။ ဘာမဆိုမိဘကလုပ္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုရင္ မိဘလည္း လူေမာစိတ္ေမာ ျဖစ္သလို သားသမီးလည္း အသံုးမက် ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

၅။ တစ္ခါတစ္ေလ လက္ပါတတ္ျခင္း
တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္မထိ္န္းႏိုင္လို႔ ရိုက္မိသြားတာပါ။ ၿပီးရင္ ကိုယ္ကိုကို စိတ္ထိခိုက္ၿပီး ေနာင္တရေနျပန္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ စိတ္မထိန္းႏိုင္ျပန္ရင္ ရိုက္မိျပန္ေရာ၊ ဒီလိုနဲ႔ သံတရာႀကီးလည္သြားတတ္ပါတယ္။ ရိုက္တယ္ဆိုတာ ေၾကာက္ေအာင္ေခ်ာက္တဲ့ နည္းလမ္းပါ။ အိုးထိိန္းသည္ အိုးကိုနာနာရိုက္ျခင္းဟာ အိုးကိုကြဲေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါ။ အိုးကိုပိုမို ခိုင္မာေစခ်င္လို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရိုးစကားရိွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိုးထိန္းသည္ ရိုက္လိုက္လို႔ ကြဲသြားတဲ့ အိုးေတြ အမ်ားႀကီးရိွတယ္ဆိုတာ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ အသံုး၀င္ႏိုင္ၾကပါေစ။

Credit: Sayar Aung Ko latt