ဦးပိန္တံတား နဲ႔ ငွက္ေလွသမား

 

ဦးပိန္တံတားကုိ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၁၁ ခုႏွစ္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၄၉ ခုႏွစ္ ပုဂံမင္းလက္ထက္က ၿမိဳ႕စာေရး ဦးပိန္ဦးေဆာင္ကာ အင္း၀နန္းေတာ္ရွိ အေဆာက္အဦးမ်ားကုိ ၿဖိဳဖ်က္ရာမွ ရရွိလာေသာ ကၽြန္းတုိင္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၁၆၀ ေက်ာ္အထိ သက္တမ္းရွည္ခဲ့သည့္ တံတားႀကီးတစ္စင္းလည္းျဖစ္သည္။

အဆုိပါ ဦးပိန္တံတားႀကီးအား ဇရပ္အခန္းတုိင္မ်ားအပါအ၀င္ ကၽြန္းတုိင္ေပါင္း ၁၀၈၆ တုိင္၊ အရွည္ေပ ၃၉၆၇ ေပ၊ အခန္းေပါင္း ၄၄၇ ခန္းပါ၀င္ၿပီး ကမၻာ့အရွည္ဆံုး ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ကၽြန္းသစ္တံတားအျဖစ္ ကမၻာေက်ာ္ေနခဲ့သည္မွာ ယေန႔အခ်ိန္ထိပင္ျဖစ္သည္။

                    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

 

က် ေနက မ်က္ႏွာတည့္တည့္၊ ေခၽြးေတြက စြတ္က်ယ္အေပၚပုိင္းထိ စုိစုိရႊဲရႊဲ၊ ညာေျခတစ္ဖက္ ေရွ႕တုိးထားၿပီး ဘယ္ညာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ၿပိဳင္တူေလွာ္ေခတ္ေနတဲ့ ငွက္ေလွေလွာ္သမားတစ္ဦး သူ႔နာမည္က ငွက္ေလွသမား ကုိစုိး၀င္း။ ဟုတ္ပါတယ္၊ သူက ေတာင္သမန္အင္းလို႔ လူသိမ်ားတဲ့ အင္းႀကီးထဲမွာ ငွက္ေလွတစ္စီးနဲ႔ ေလွာ္ေခတ္ ရင္း ၀မ္းေရးကုိ ေျဖရွင္းေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္။ “အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ေရတြင္းတူးလုပ္ငန္းကုိ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ကုိ လုပ္ တတ္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီအလုပ္ကုိ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး၊ ဘာလို႔လဲလို႔ေမးရင္ ကမၻာမွာနာမည္ေက်ာ္တဲ့ ဦးပိန္တံတား သူတို႔ေတြ ငါ့တို႔ ျမန္မာျပည္ကအလွကုိ ခံစားလို႔ရေအာင္ေနာက္ ဒါမ်ဳိး ငါတို႔ဆီမွာပဲ ရွိတယ္ကြလို႔ သူတုိ႔ သိေအာင္ ျပရတဲ့ အလုပ္မုိ႔လို႔ပဲ” လို႔ ကုိစုိး၀င္းက သူရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ ေျပာပါတယ္။

ငွက္ေလွသမားေတြ၊ အတိအက်ေျပာရရင္ ေတာင္သမန္အင္း ငွက္ေလွသမားေတြဘ၀က တျခား ငွက္ ေလွသမားေတြလို ပုိက္ဆံရၿပီးေရာ ခရီးသည္သြားခ်င္တဲ့ေနရာ ေရာက္ရင္ၿပီးေရာ ဆုိတာတစ္ခုထဲတင္မ ဟုတ္၊ သူတုိ႔ေတြ အမ်ားစု ေလွာ္ေခတ္ ပီးလိုက္ပုိ႔ရတာ အေနာက္ႏိုင္ငံက လူေတြ၊ အိမ္နီးခ်င္းက လူေတြ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာတာတစ္ခုက ကုိယ့္ႏိုင္ငံတြင္းက လူေတြ မဟုတ္၊ ဒါကပဲ သူတုိ႔အတြက္ ဂုဏ္ယူစရာ၊ တျခားဘယ္ႏိုင္ငံ မွာမွ မရွိတဲ့ ကၽြန္းတုိင္ေပါင္း ၁၀၈၆ တုိင္နဲ႔ ႏွစ္ ၁၀၀ ေက်ာ္သက္ တမ္းရွိေနတဲ့ ဦးပိန္တံတား ၊ ဒီတံတားႀကီးကုိ လာၿပီး အထူးအဆန္းသဖြယ္လာေလ့လာၾကတယ္၊ လာမွတ္တမ္းတင္ၾကတယ္၊ လာၿပီး သဘာ၀အရသာကုိ ခံစားၾက တဲ့ တုိင္းတပါးသားေတြကုိ လိုက္ပုိ႔ေဆာင္ရတာ ၾကည္ႏူးတယ္၊ ဦးပိန္တံတားႀကီး ပုိင္ဆုိင္ ရတာကုိ သူတို႔ေတြ ေပ်ာ္တယ္၊ ေနာက္ဆံုး မႏၱေလးသားျဖစ္ရတာကုိ သူတို႔ေတြ ဂုဏ္ယူၾကတယ္။ တံတားႀကီးရဲ႕ ေက်းဇူးကလည္း သူတုိ႔အတြက္ မေသးလွ၊ တံတားႀကီးကုိ မွီခိုၿပီး တစ္ေန႔စာ ၀မ္းေရး ေတြကုိ ေျဖရွင္းသူေတြက အမ်ားသား၊ ငါးဖမ္းၾက တဲ့ ေရလုပ္သားေတြ၊ တံတားႀကီးအနီးက စားေသာက္ဆုိင္ ေတြ၊ တံတားေပၚက လက္တင္ေစ်းသည္ေတြ၊ တံတားႀကီး ပတ္ခ်ာ လည္မွာရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားအႀကိဳက္ ျမန္ မာ့လက္မႈပစၥည္းဆုိင္ေတြ၊ ေနာက္ဆံုး သူတုိ႔ ေတာင္သမန္ ငွက္ေလွ သမားေတြ ကုိယ္တုိင္လဲ မွီခိုေနရတာပါ။

“ေတာင္သမန္ေရာက္ရင္ ပုဇြန္ေၾကာ္စားမယ္”၊ “ဦးပိန္သြားၿပီး အုန္းေရေသာက္ရေအာင္’’ ၊ “အေၾကာ္စံု ပူပူေလး တစ္ ပြဲေလာက္ ေပးပါအုန္း” ဒီအသံေလးေတြက မႏၱေလးသားေတြ မႏၱေလးကုိလာလည္ၾကတဲ့ သူေတြ ၾကားမွာ ေျပာဖူးတဲ့ ၾကားဖူးတဲ့ စကားေတြဆုိတာ အမွန္ေပ့ါ။ 

“ငွက္ေလွေလွာ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ဆုိတာ တကယ္က မလြယ္ပါဘူး၊ သာမာန္ေလွသမားထပ္ေပ့ါ ေလ၊ ဟန္ခ်က္ညီမႈ၊ အခ်ဳိး က်က် ခတ္တတ္မႈ ဒါေတြက အဓိက လုိအပ္တယ္၊ တကယ္ ငွက္ေလွခတ္တတ္ တဲ့ သူတစ္ေယာက္ ခတ္တာကုိ ၾကည့္တာနဲ႔ သိသာတယ္၊ တကယ္ ဆရာသမားနဲ႔ က်က်နန သင္ထားတဲ့ သူေတြ ခတ္တဲ့ပံုစံက က်နတယ္ လွတယ္ေပ့ါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လို ငွက္ေလွသမားေတြက တင္စားတယ္ က တယ္ လို႔” လို႔လည္း ကုိစုိး၀င္းက ငွက္ေလွေလွာ္ခတ္မႈကုိ ေျပာျပန္ပါတယ္။ ငွက္ေလွဆုိတာ သာမာန္ေလွလိုမဟုတ္ပဲ ေနာက္ေလျမီးမွာ အေတာင္အလက္နဲ႔ ပံုစံထြင္းထားတာကုိ ေခၚတာတစ္ခုထဲ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေလွာ္တက္ႏွစ္ခုကုိ ရင္ညႊန္႔ေနရာစံုမွတ္မွာ ထားၿပီး ဟန္ခ်က္ညီညီနဲ႔ ေလွာ္ ေခတ္ရတာမ်ဳိးပါ၊ ေလွာ္ေခတ္သူရဲ႕ သန္ရာ ေျခတစ္ေခ်ာင္းကုိ ေရွ႕တစ္လွမ္းတုိး အားယူတဲ့ဟန္နဲ႔လက္ဘယ္ညာအားထည့္မႈ ေပါင္းစပ္ၿပီး ေလွာ္ခတ္ရတာပါ။ 

            xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

“တျခားေလွာ္တဲ့သူေတြေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဂုဏ္ယူတဲ့ဗ်ာ၊ ဒီတံတားႀကီးရဲ႕ ထူးဆန္းမႈ၊ ၿပီး ေတာ့ တံတားေနာက္ခံနဲ႔ ေန၀င္ေနထြက္အလ ွဒါေတြကုိ ႏိုင္ငံတကာလူေတြက တကယ္ႀကိဳက္တာေနာ္၊ တခ်ဳိ႕ ေတြ သိရင္သိလိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က သူတုိ႔နဲ႔အနီးကပ္ငွက္ေလွာ္ရင္း လိုက္ရတာဆုိေတာ့ သိသာ တယ္၊ တစ္ခါခါ ျပန္ျပန္ေျပာတယ္ သူတို႔က ဒီေန၀င္အလွကုိ သူတို႔ ဘယ္မွာမွ မေတြ႕ဘူးဖူးလို႔၊ အဲဒါေၾကာင့္ လည္း ႏိုင္ငံတကာက လူေတြက မႏၱေလးေရာက္ရင္ ဦးပိန္ကုိ မလာမျဖစ္လာၾကတာ၊ က်န္တာေတြက ေနာက္မွ သြားၾကတာ ဦးပိန္ကေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းကို လာၾကတာ” လို႔လည္း ကုိစုိး၀င္းက ေျပာတယ္။

မႏၱေလးေရာက္ရင္ မဟာျမတ္မုနိဘုရားႀကီး ဖူးေျမွာ္ဖို႔၊ မႏၱေလးေတာင္ႀကီး ဦးခုိက္ဖုိ႔၊ ေျမြႀကီးႏွစ္ေကာင္ နဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ဖို႔၊ က်ံဳးေဘးမွာ ေလညွင္းခံဖို႔ေတြထပ္ ပိုတဲ့အရာက ဦးပိန္တံတားက ေန၀င္အလွကုိ ၾကည့္ဖို႔ဆုိ ရင္ ဘယ္သူမွ ျငင္းမယ္မထင္ပါဘူး။ တံတားႀကီးေပၚက နားေနထုိင္ခံုမွာ ထုိင္ရင္း ေတာင္အင္းေျမာက္အင္းက တုိက္ခတ္တဲ့ ေလႏုေအး၊ တံတားေအာက္ေရျပင္ဆီက တက္လာမဲ့ ေရခုိးေရေငြ႔ အေငြ႕အသက္၊ အေနာက္ဘက္ဆီ တျဖည္းျဖည္းတုိး ၀င္ေနတဲ့ ေနလံုး၀ုိင္း၀ုိင္းကုိ လက္ထဲမွာ ကုိင္ထားမိတဲ့ အုန္းေရေလးနဲ႔ လြမ္းမိလြမ္းရာ လြမ္းစရာေလးေတြကုိ သာ ေငးေမာေနခ်င္မိပါတယ္။ ေရလယ္စပ္ကုိ ေရာက္ေနတဲ့ ငွက္ေလွာ္ေလးေပၚက ေလွာ္တက္ႏွစ္ခုကုိ ရင္၀ယ္ပုိက္ထားမိရင္း၊ တဖ်က္ဖ်က္ တလက္လက္နဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ေနၾကတဲ့ အေနာက္ႏိုင္ငံက ဧည္သည္မ်ားကုိ ၾကည့္ရင္း ကုိစုိး၀င္း တစ္ေယာက္ ၿပံဳးရံုေလးၿပံဳးကာ တံတားေနာက္ခံနားက ေနမင္းႀကီးကုိသာ ၾကည့္ေနမိပါေတာ့တယ္။

Writer : ေက်ာ္ေ၀မင္း