Saturday 19 December 2015

လြင့္ေၾကြခဲ့ေသာ အိပ္မက္မ်ား

https://nomadicmegan.files.wordpress.com/2014/03/blog1.jpg
လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုနွစ္ အခိ်န္ကာလ တစ္ခုက ျဖစ္သည္။ နွစ္ထပ္တိုက္ အိမ္ၾကီးတစ္ခု၏ မီးေရာင္မိွန္မိွန္ ထြန္းထားသည့္ အခန္းတစ္ခုထဲ အမိ်ဳးသားနွစ္ဦးနွင့္ အမိ်ဳးသမီးတစ္ဦး ရိွေနသည္။

ေႏြဦး၏ ညဦးကာလ.... ေသြးသားေရာင္းသူနွင့္ ေသြးသား၀ယ္သူ အမိ်ဳးသားတစ္ဦး၏ အလိုဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ေစရန္ အမိ်ဳးသမီးငယ္ေလးက ျဖည့္ဆည္းေပးေနခိ်န္ အျခား အမိ်ဳးသားတစ္ဦးက ရမၼတ္ခိုး၊အရက္ ခိုးမ်ားေ၀ေနသည့္ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ တစ္စိမ့္စိမ့္ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ပတ္၀န္းက်င္က တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ထိုအမိ်ဳးသမီးငယ္က ရွက္ရံြ႕ဟန္ျဖင့္ မ်က္နွာကို ေခါင္းအံုးျဖင့္ ဖံုးထားသည္။ ထို႔ေနာက္ ''ကြ်န္မျဖင့္ ရွက္လိုက္တာ။ ဒါကလည္း ဒီအလုပ္မွာ ပထမဆံုး အေတြ႔အၾကံဳ ။ သူတို႔က နွစ္ေယာက္၊ ကိုယ္က တစ္ေယာက္တည္း။ အသတ္ခံရမွာလည္း ေၾကာက္တယ္။ စကားလည္း မေျပာရဲဘူး။ ကြ်န္မဒူးေတြဆို တုန္ေနတာပဲ'' ဟု အဆိုပါ ေခါင္းအံုး မ်က္နွာဖံုးထားသည့္ အမိ်ဳးသမီးက ေျပာသည္။

သူမနာမည္က မရင္ဦး။ လီစူးတိုင္းရင္းသူ တစ္ဦး။ ေယာက်ာ္းသားမ်ား၏ တက္ၾကြသည့္လိင္စိတ္ အသံုးခ်ခံရာ လိင္အလုပ္သမ တစ္ဦး။ သူမဘ၀၊ သူမအလုပ္၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာ လြန္ခဲ့သည့္ အခိ်န္ကာလမ်ားကို ျပန္ေျပာျပေနျခင္း ျဖစ္သည္။ မရင္ဦးက ရွမ္းျပည္နယ္-မိုးမိတ္ ျမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ ေက်းရြာ တစ္ရြာမွ ျဖစ္သည္။ ေတာင္သူ မိဘနွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားခဲ့ျပီး တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္သည္။ မရင္ဦး အသက္ ခုနစ္နွစ္ အရြယ္တြင္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဆံုးပါးခဲ့သည္။ မိခင္ၾကီး ျဖစ္သူ၏ ရွာေဖြ ေကြ်းေမြးမႈေအာက္တြင္ မရင္ဦး ဒသမတန္းသို႔ ေရာက္ရိွခဲ့သည္။ သူမထက္ အသက္ရွစ္နွစ္ခန္႔ ၾကီးသူ ေယာက်ာ္းသား တစ္ဦးနွင့္ ေမတၱာမွ်ခဲ့သည္။ ဒါသည္ မရင္ဦး၏ ဘ၀အစ ျဖစ္သည္။

''အဲဒီအခိ်န္ ကြ်န္မက အသက္ (၁၆) နွစ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ အဲဒီမွာ ကြ်န္မတို႔ အတူေနလိုက္ၾက တယ္ေပါ့'' ဟု ေျပာသည္။ ေနာက္တြင္ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထိုက္သည့္ အရာက ေပၚလာခဲ့သည္။ မရင္ဦး ကိုယ္၀န္ရခဲ့သည္။ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူေလး မရင္ဦး။ ဗိုက္တကားကားျဖင့္ မရင္ဦး။ မိခင္အိုၾကီး၏ သမီးကေလး မရင္ဦးကို သူ႔ခ်စ္သူက စြန္႔ပစ္ခဲ့သည္။ ရရိွလာသည့္ ကိုယ္၀န္က သူနွင့္ရသည့္ ကိုယ္၀န္ မဟုတ္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ တစ္နယ္ တစ္ေက်းသို႔ ထြက္သြားခဲ့သည္။ ''ဗိုက္ၾကီးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အလုပ္မလုပ္နိုင္ဘူး။ အေမ့လုပ္စာနဲ႔ကလည္း စားေသာက္ရံုပဲ ရိွတယ္။ ကေလးဗိုက္ၾကီးနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြ ယူရင္ အေၾကြးေတြက တင္လာတယ္။ အဲဒီနွစ္မွာပဲ ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ စိုက္ထားတဲ့ ၾကံေဈးေတြကလည္း ထိုးက်တယ္။ ကေလးကလည္း ေမြးျပန္တယ္'' ဟု သူမကဆိုသည္။

ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့သည့္ အတိတ္ကို ေခတၱျပန္ေရာက္သြားသလို ျဖစ္သည့္ မ်က္နွာက မႈန္မႈန္ မိႈင္းမိႈင္း။ မရင္ဦး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုခ်သည္။ မႏၱေလးသြားမည္။ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္မည္။ အိမ္၏ ယိုင္နဲ႔ေနသည့္ စီးပြားေရးကို က်ားကန္မည္။ သူမ၏ သားကေလး တစ္နွစ္ခဲြခန္႔တြင္ မရင္ဦး မႏၱေလးသို႔ ထြက္ခဲ့သည္။ မရင္ဦး ေဈးခိ်ဳနားက စတိုးဆိုင္ တစ္ခုတြင္ အလုပ္ရသည္။ ရသည့္ လစာက နွစ္ေသာင္း။ အိမ္အလုပ္လုပ္၊ ကေလးထိန္း၊ မနက္အေစာၾကီး ေဈးသြား၊ ထမင္းဟင္းခ်က္။ ဒါမရင္ဦး၏ ေန႔စဥ္ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ထိုအခိ်န္က မရင္ဦး အသက္ (၁၈) နွစ္ခန္႔ ျဖစ္သည္္။ ''အဲဒီမွာ ကြ်န္မ နွစ္လေလာက္ ၾကာတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက နိွွပ္စက္တယ္။ ကေလးက တစ္ဖက္၊ အလုပ္က တစ္ဖက္နဲ႔ ။ ပစၥည္းေတြကဲြရင္ ေလ်ာ္ရတယ္။ လကုန္လို႔ လစာထုတ္ရင္ တစ္ေသာင္းခဲြေလာက္ပဲရ တယ္'' ဟု ဆိုသည္။ မရင္ဦးမွာ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးကို က်ားကန္မည့္ အိပ္မက္မ်ားက တျဖည္းျဖည္း ပဲ့ေၾကြေနသည္။ ရိုးအျခင္း၊ ဗဟုသုတ မရိွျခင္းတို႔ျဖင့္ မရင္ဦး၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား အေရာင္မိွန္ခဲ့ရသည္။

တစ္ေန႔ . . . . မရင္ဦးတို႔ ဆိုင္ေဈး၀ယ္လာသည့္ အမိ်ဳးသမီးၾကီး တစ္ဦးက သည္အလုပ္ထက္ ေကာင္းသည့္ အလုပ္ရိွေၾကာင္း ဆိုလာသည္။ အေမ့မ်က္နွာ ျမင္ေယာင္ရင္း၊ အိမ္၏ အေၾကြးမ်ား အေၾကာင္း စဥ္းစားရင္း မရင္ဦး လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ဒါသည္ မရင္ဦး၏ ေမွာင္မိုက္သည့္ ဘ၀အစဟု မရင္ဦး မသိခဲ့။ ''သူကေတာ့ ေဈးေရာင္းလို႔ပဲ ေျပာတယ္။ ကြ်န္မကို ျမစ္ဆိပ္က အိမ္ၾကီး တစ္အိမ္ကို ေခၚသြားတယ္။ ထရံကာ နွစ္ထပ္အိမ္ၾကီး အေပၚမွာလည္း ေကာင္မေလးေတြ ရိွေနတယ္။ သူတို႔လည္း ကြ်န္မလိုပဲ ေဈးေရာင္းတဲ့ သူေတြပဲလို႔ ကြ်န္မထင္ခဲ့တယ္။ မိန္ခေလး အေဖာ္ရိွတယ္ဆိုျပီး ကြ်န္မေနခဲ့လိုက္တယ္'' ဟု မရင္ဦးက ေျပာသည္။ ထိုအိမ္ၾကီးသို႔ မရင္ဦးေရာက္သည့္ အခိ်န္က ေန႔လယ္ခင္း အခိ်န္ ျဖစ္သည္။ ေန၏ အလင္းေရာင္ ေလ်ာ့က်လာသည္။ အေမွာင္ရိပ္တို႔ ခ်ဥ္နင္း၀င္ေရာက္လာသည္ နွင့္အတူ ထိုအိမ္ၾကီးဆီသို႔ အမိ်ဳးသားမ်ား တစ္ဦးျပီး တစ္ဦး ေရာက္ရိွလာသည္။ တစ္ဦးျပီး တစ္ဦး အခန္းထဲ ၀င္သြားၾကသည္။ လိင္အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳလုပ္သည့္ေနရာ။ ''ကြ်န္မသိသိခ်င္း ေခါင္းေတြ ထူပူသြားတာပဲ။ ကြ်န္မဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မၾကည့္ရဲဘူး။ ဒူးေတြကို တုန္ေနတာပဲ။ ဘယ္မွလည္း မသြားတတ္။ ထြက္ေျပးလို႔လည္း မရဘူး။ အျပင္မွာ ေယာက်ာ္းေတြ အမ်ားၾကီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ကြ်န္မ သိပ္ေနာက္က်သြားျပီဟု ေျပာသည္။ ထိုအိမ္ၾကီးတြင္ တစ္ပတ္ေလာက္ထိ မရင္ဦး လိင္အေရာင္းအ၀ယ္ မျပဳလုပ္ခဲ့ရ။ ေနာက္ထိုအိမ္မွ အမိ်ဳးသမီးတစ္ဦးက ဆိုလာသည္။ ''ညီမေလး၊ ညီမေလးကို လာပို႔တဲ့ အစ္မၾကီးက ပိုက္ဆံေတြ ယူသြားတယ္။ အေၾကြးဆပ္ရမယ္။ ညီမေလး ဘယ္လို လုပ္ေပးမွာလဲလို႔ ေျပာတယ္။ ကြ်န္မမွာ နားကပ္ပါတယ္။ နားကပ္ေပးရင္ေတာ့ သြားလို႔ရတယ္ ေျပာတယ္။ နားကပ္ကလည္း မေပးခ်င္ဘူး။ ကိုယ္မွ မရိွပါဘူးဆိုမွ။ ဒါနဲ႔ ကြ်န္မလည္း ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာေတာ့ အဲဒီအစ္မၾကီးက အစ္ကိုၾကီးနဲ႔ လိုက္သြား။ သူတို႔ေျပာတဲ့ အတိုင္းေနရံုပဲ'' ဟု မရင္ဦးက ျပန္ေျပာျပသည္။

ထိုေန႔ညက အေၾကာင္းအရာမ်ား မရင္ဦး မ်က္၀န္းထဲ ျပန္ေပၚလာသည္။ ေသြးသားေရာင္းသူနွင့္ ၀ယ္သူ အမိ်ဳးသားတစ္ဦး၏ အလိုဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ေစရန္ မရင္ဦးျဖည့္ဆည္း ေပးေနခိ်န္ အျခား အမိ်ဳးသား တစ္ဦးက အရက္ေသာက္ရင္း ထိုင္ၾကည့္ေနသည့္ ျမင္ကြင္းက မရင္ဦး၏ အေတြးထဲ အစီအရီေပၚလာသည္။
ထိုအခိ်န္ မရင္ဦးေခါင္းထဲ၀င္လာသည္က အေမ။ ျပီးေနာက္ ခ်စ္တဲ့သားငယ္။''အေမသာ သိရင္ေတာ့ အသတ္ခံရမွာပဲေပါ့။ ရြာထဲက လူေတြမ်ားသိရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွက္လိုက္မလဲ။ သူတို႔နဲ႔ ေနလိုက္တဲ့ အတြက္ သားေလး အတြက္ ပိုက္ဆံရတယ္။ ၀ယ္ေပးခ်င္တာေတြ ၀ယ္ေပးနိုင္ျပီ။ ဒီလိုေတြးမိတယ္။ ေနာက္ဒီလို လုပ္တာ ခရစ္ယာန္ ဘုရားကလည္း မၾကိဳက္ဘူးေလ။ ဘုရားက အေပၚကေန ၾကည့္ေနမွာေပါ့။ အျပစ္ေပးခံရေတာ့မွာပဲလို႔ ဦးေနွာက္ထဲ ေရာက္လာတယ္'' ဟု ေျပာသည္။
တုန္ယင္ေနေသာ အသံက ရိႈက္သံမ်ား အဖ်ားဆြတ္လ်က္ ရိွသည္။ အသံမထြက္ေသာ ငိုျခင္း၊ အသံ မထြက္ေသာ ရိႈက္ျခင္းကို မရင္ဦး ျပဳသည္။ ပါးျပင္ေပၚ မ်က္ရည္မ်ား တလိမ့္လိမ့္ က်ဆင္းလာတာကို ေတြ႔ရသည္။ ပါးျပင္ေပၚ က်လာသည့္ မ်က္ရည္စမ်ားကို တစ္ရူးစျဖင့္ သုတ္လိုက္စဥ္ ခဏလက္ဖ်ားမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ထိုညအတြက္ ဧည့္သည္က မရင္ဦးကို မုန္႔ဖိုး (၅၀၀၀) ေပးသည္။ ဧည့္သည္ျဖင့္ အျပင္ လိုက္သြားပါက တစ္ေသာင္းေပးမည္ဟု မရင္ဦးေနသည့္ အိမ္မွ အမိ်ဳးသမီးၾကီးနွင့္ သေဘာတူထားသည္။ သို႔ေသာ္ မရင္ဦးအိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပိုက္ဆံတစ္ေသာင္း မရသည့္ အျပင္ ဧည့္သည္ ေပးလိုက္သည့္ မုန္႔ဖိုး (၅၀၀၀) ကိုပါ ထိုအမိ်ဳးသမီးၾကီးက သိမ္းယူခဲ့သည္ ဆိုသည္။ အေၾကာင္းျပခ်က္က အေၾကြးဆပ္ရန္ ဟူသတည္း။ မရင္ဦး၏ အိမ္၀င္အေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ရန္၊ သားအတြက္ လိုခ်င္တာေတြ ၀ယ္ေပးရန္ ဟူေသာ အိပ္မက္မ်ားက ဆက္လက္ ျပိဳကဲြဆဲျဖစ္သည္။

ခႏၶာကိုယ္ကို အရင္းအနီွးျပဳ၍ ရွာေဖြစားေသာက္ ရေသာဘ၀တြင္ ျပန္မေတြ႔ခ်င္ေသာ၊ ျပန္မျဖစ္ခ်င္ေသာ ဖုန္ထူထူ ေႏြညမ်ားလည္း ရိွခဲ့သည္။ တစ္ည။ ''အဲဒီတစ္ညမွာေပါ့။ ကြ်န္မကို လူတစ္ေယာက္က ၾကာနီကန္ သုသာန္နားက တဲအိမ္တစ္ခုထဲ ေခၚသြားတယ္။ လာေခၚတုန္းကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းပဲ။ အဲဒီ တဲအိမ္ကို ေရာက္ေတာ့မွ ေနာက္ထပ္ လူငါးေယာက္ေလာက္ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ အလိွ်ဳအလိွ်ဳ ေရာက္လာၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ေနၾကတယ္။ ကြ်န္မမွာ မေအာ္ရဲဘူး။ ပံုမွန္မဟုတ္ဘဲ လိင္ဆက္ဆံဖို႔လည္း ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ကြ်န္မက ငိုျပီး ေတာင္းပန္ေတာ့ ကြ်န္မကို ရိုက္ျပီး ဒီအတိုင္းထားသြားၾကတယ္။ ပိုက္ဆံလည္း တစ္ျပားမွ မေပးဘူး'' ဟု မရင္ဦး နာၾကည္းစြာ ေျပာသည္။
ညဥ့္နက္နက္မွာ ဖုန္ထူထူ လမ္းမေတြကို ျဖတ္သန္းရင္း မႏၱေလးရိွရာ အရပ္ဆီ မရင္ဦးမွန္း၍ ျပန္ခဲ့သည္။ မရင္ဦး၏ ေျခတစ္ဖက္က ေကာင္းစြာမသန္။ ၾကယ္ေရာင္ကို အားျပဳရင္း ဖိနပ္ကို လက္မွာကိုင္ရင္း မရင္ဦး ထိုညကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရသည္။ ေခြးေဟာင္သံကမ်ားက မရင္ဦးနွင့္ ေ၀းရာက်န္ခဲ့ျပီ။

ထိုေန႔မွစ၍ မရင္ဦး ျမစ္ဆိပ္က အိမ္ၾကီးဆီကို ျပန္မသြားေတာ့။ သီရိမႏၱလာ ကားၾကီးကြင္းက တည္းခိုခန္း တစ္ခုတြင္ အလုပ္၀င္ခဲ့သည္။ လိင္အေရာင္းအ၀ယ္ အလုပ္။ ထိုေနရာတြင္ မရင္ဦး ပိုက္ဆံရသည္။ အိမ္အတြက္ ပိုက္ဆံပို႔နိုင္ရန္ ေငြေၾကးစုနိုင္ခဲ့သည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳရာမွရသည့္ ပိုက္ဆံကို ပထမဦးဆံုး အၾကိမ္ အိမ္ကို ပို႔နိုင္ခဲ့သည္။ မွတ္မွတ္ရရ အိမ္ကိုပို႔သည့္ ပိုက္ဆံက ေငြက်ပ္ တစ္သိန္းနွစ္ေသာင္း။ အိမ္သို႔ ကိုယ္တိုင္ျပန္ပို႔ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ''အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကေလးက ကြ်န္မကို မမွတ္မိဘူး။ ပုန္းေနတယ္။ ကြ်န္မေခၚတာ မလာဘူး။ ကြ်န္မ သိပ္၀မ္းနည္းတယ္။ ကိုယ္က ဒီအလုပ္ေတြ လုပ္ျပီးေတာ့မွ ပိုက္ဆံ ပို႔ေပးရတာ။ ကေလးကို ေထာက္ပံ့ရတာ။ သူၾကီးလာလို႔ သူ႔အေမက ဒီအလုပ္လုပ္ျပီး သူ႔ကိုေထာက္ပံ့ရမွန္း သိသြားရင္ ငါ့အေမက ဒါၾကီးပါလားလို႔ သူသိသြားရင္ သူ႔ဘ၀မွာ အမည္းစက္ၾကီး တစ္ခုျဖစ္သြားမွာ သိပ္စိုးရိမ္တယ္။ အေမ့ကိုလည္း ေဈးေရာင္းတယ္လို႔ လိမ္ထားတယ္'' ဟု မရင္ဦးက ဆိုသည္။ ေျပာေနရင္း မရင္ဦး အသံမ်ား တိမ္၀င္သြားသည္။ မ်က္ရည္မ်ားက တစ္ေပါက္ေပါက္ က်ဆင္းလို႔ လာျပန္သည္။ တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ေနသည္။ ထြက္လာသည့္ အသံက က်ဥ္းထဲ က်ပ္ထဲက အားယူျပီး ထြက္လာသည့္ အသံမိ်ဳးျဖစ္သည္။ ရိုးသားသည့္ ေတာသူ အေမအိုၾကီးကို လိမ္ေျပာရသည့္ ဘ၀။ ခ်စ္သည့္ သားငယ္၏ ဘ၀ေနာင္ေရး အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို အရင္းျပဳ စီးပြားရွာရသည့္ဘ၀။ မခ်စ္ခင္၊ မနွစ္သက္သည့္ ေယာက်ာ္းတကာ၏ စိတ္ဆႏၵမ်ား ေျဖေျဖာက္ရန္ အတြက္ မိမိဘ၀ကို အသံုးခ်ခံရသည့္ ဘ၀။ ထိုအေတြးမ်ားက မရင္ဦး၏ မ်က္၀န္းတြင္ ျမင္ေနရသည္။ ''ကြ်န္မ ပိုက္ဆံ အရမ္းလိုခ်င္တယ္။ ဒီဆင္းရဲတဲ့ ဒဏ္ကို မခံခ်င္ဘူး။ သူမ်ားကို ေပးစရာရိွတဲ့ အေၾကြးေတြ ေပးခ်င္တယ္။ အေမမ်က္နွာငယ္မွာကို စိုးတယ္'' ဟု မရင္ဦးက ဆို႔နင့္စြာ ေျပာသည္။

အေမ၏ သမီးလိမၼာေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္၊ သားတစ္ဦး၏ အားကိုးထိုက္ေသာ မိခင္တစ္ဦး အျဖစ္ မရင္ဦး ရပ္တည္ခ်င္သည္။ တာ၀န္ေက်ခ်င္သည္။ တာ၀န္ေက်ခ်င္ခဲ့သည္။ မရင္ဦး၏ ၾကမ္းတမ္းလွသည့္ ဘ၀တြင္ ရယ္စရာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားလည္း ရိွခဲ့သည္။ ရဲလာဖမ္းသည့္ ကာလမ်ား ျဖစ္သည္။ ''ကြ်န္မအရင္ ျမစ္ဆိပ္က အိမ္မွာေနရင္း ရဲေတြလာဖမ္းတယ္။ အဲဒီအခိ်န္ဆို ျမစ္ထဲခုန္ခ်ျပီး ေရငုပ္ ေနလိုက္တယ္။ ၀ါးလံုးေတြနဲ႔ အသက္ရူရတယ္။ အမိႈက္ျခင္းေတြ ၾကားထဲ ပုန္းေနခဲ့ရတာေတြ ရိွတယ္။ တစ္ခါကဆို ရဲလာလို႔ ေရထဲပုန္းေနတာ။ ညီမေတြ တက္ခဲ့ေတာ့လို႔ အသံၾကားလို႔ ကိုယ့္လူေခၚတယ္ မွတ္ျပီး တက္လိုက္တာ အေပၚေရာက္ေတာ့ ရဲျဖစ္ေနတယ္။ လက္ထိတ္ ခတ္လိုက္တာ ဂြတ္ခနဲ ေနတာပဲ''ဟု ရယ္လ်က္ ေျပာသည္။

ေသာကမ်ား ေခတၱသက္သာ သြားဟန္တူသည္။ မ်က္နွာက ေသြးေရာင္ အနည္းငယ္ ျပန္လႊမ္းလာသည္။ မရင္ဦးတို႔ လိင္အလုပ္သမား ေလာကတြင္ ၎၏အဆိုရ အဓိကအားျဖင့္ လမ္းေပၚတြင္ လုပ္ေသာ လိင္လုပ္ငန္း၊ ကာရာအိုေက ခန္းမမ်ားတြင္ လုပ္ေသာ လိင္လုပ္ငန္း၊ အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ေနထိုင္၍ လုပ္ေသာ လိင္လုပ္ငန္း၊ အနိွပ္ခန္းမ်ားတြင္ လုပ္ေသာ လိင္လုပ္ငန္း၊ စင္တင္ဆိုင္မ်ားတြင္ လုပ္ေသာ လိင္လုပ္ငန္းနွင့္ Sponser ထားျခင္းဟူ၍ အဓိကအုပ္စု ေျခာက္မိ်ဳးရိွသည္။

မရင္ဦး အိမ္တစ္အိမ္တြင္ ေနထိုင္၍ လိင္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ရာမွ လမ္းေပၚတြင္ လုပ္ကိုင္ေသာ လိင္လုပ္ငန္းသို႔ ေျပာင္းလဲ လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ မႏၱေလးညမ်ား၏ (၈၄) လမ္းေပၚ၊ ကံ်ဴးပတ္လည္ တို႔သည္ မရင္ဦး၏ ခိုးနားရာေနရာမ်ား ျဖစ္လာသည္။ ေျခခင္း လက္ခင္းသာသည့္ ေႏြညမ်ားသည္ မရင္ဦး၏ အိပ္မက္မ်ား ေတာက္ပ တက္ေသာ္လည္း မိုးရြာသည့္ ညမ်ားတြင္ေတာ့ မရင္ဦး၏ အိပ္မက္မ်ားက မိုးေရနွင့္ အတူ ေမ်ာပါတတ္သည္။ ''မိုးရြာတဲ့ ညေတြဆို ၾကြက္စုတ္ေတြ က်ေနတာပဲ။ မိုးရြာထဲမွာ ေစာင့္ေနရတယ္။ သူမ်ားအိမ္ အဖီေလးမွာ ခိုေနရတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက နွင္ထုတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလိိုညေတြဆို ကြ်န္မတို႔ ၀င္ေငြနည္းတယ္'' ဟု မရင္ဦးက ဆိုသည္။ ထိုသို႔ေနပူေသာ၊ နွင္းက်ေသာ၊ မိုးရြာေသာ အခိ်န္ကာလမ်ားကို အန္တုေက်ာ္လႊားျပီး သားကေလး၏ ပညာေရး ေထာက္ပံ့ေပးနိုင္ရန္၊ မိခင္အိုၾကီး၏ အေၾကြးမ်ား ေျဖရွင္းေပးနိုင္ရန္ ခႏၶာကိုယ္ကိုယ္ အရင္းအနီွးျပဳ စီးပြားရွာရေသာ ဘ၀တြင္ လူသားမဆန္ေသာ ျပဳမူေျပာဆိုျခင္းမ်ား မရင္ဦးခံခဲ့ရသည္။ ''ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရေပါ့။ ကံ်ဴးေဘးမွာ ထိုင္ေနတုန္း လမ္းေလွ်ာက္လာတဲ့ လင္မယား နွစ္ေယာက္က ကြ်န္မကို ၾကည့္ျပီး 'ထီြ' ဆို တံေတြးေထြးသြားတယ္။ သူတို႔ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြကို ကြ်န္မမၾကိဳက္ဘူး။ ဘယ္သူက ထိုင္ခ်င္မွာလဲ။ သူတို႔လို ခ်မ္းသာလို႔ကေတာ့ ဒီလမ္းေပၚ လာထိုင္ေနမလား''ဟု ဆို႔နင့္စြာ ေျပာသည္။ မရင္ဦး ငိုျပန္သည္။ အသားမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနရင္း ဆက္ေျပာသည္။ ''မခံခ်င္ဘူး။ အရမ္းမုန္းတာပဲ။ လူကိုၾကည့္ျပီးေတာ့ .....မေတြ ဒီမွာ လာလုပ္စားေနၾကတယ္။ ရဲတိုင္ျပီးဖမ္းခိုင္းလိုက္မယ္လို႔ ေျပာတဲ့သူက ေျပာတယ္။ ေျပာတဲ့သူေတြ ဒီေနရာမွာ သူတို႔ညီမေတြဆို ဘယ္လို ခံစားရမလဲ။ ကြ်န္မတို႔ ေငြေရးေၾကးေရး အဆင္ေျပေနရင္ ဒီေနရာကို လာစရာအေၾကာင္း မရိွဘူး'' ဟု မရင္ဦးက ဆို႔နင့္စြာ ေျပာသည္။ မ်က္ရည္မ်ားက တေပါက္ေပါက္။

ထိုသို႔ မရင္ဦးခမ်ာ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ က်င္လည္ က်က္စားရင္း ၂၀၀၉ ခုနွစ္တြင္ မရင္ဦးတို႔ကဲ့သို႔ လိင္လုပ္သားမ်ားကို ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနသည့္ အဖဲြ႔တစ္ခုထံ မရင္ဦး ေရာက္ရိွခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မရင္ဦး ေသြးစစ္ခဲ့သည္။ မရင္ဦး HIV Positive ။
''ကြ်န္မ ေနာင္တေတြရခဲ့တယ္။ ကြန္ဒံုးသာ သံုးခဲ့ရင္ ဒါမိ်ဳးေတြ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အသိပညာ မရိွခဲ့လို႔ ဒါမိ်ဳးေတြ ျဖစ္ခဲ့တာ။ ကြ်န္မအခု ကြ်န္မနဲ႔ ဘ၀တူ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကြ်န္မသိသေလာက္ အသိပညာေတြ ေပးတယ္။ HIV နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဟာေျပာပဲြေတြမွာ ကြ်န္မရဲ႕ အေတြ႔အၾကံဳေတြကို ေဟာေျပာတယ္။ ကြ်န္မလို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး'' ဟု မရင္ဦးက ဆိုသည္။

မရင္ဦးကေတာ့ လမ္းေပၚတြင္ လုပ္ရေသာ လိင္လုပ္ငန္းကို မလုပ္ေတာ့။ လိင္အလုပ္သမမ်ား အတြက္ ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ အဖဲြ႔အစည္း တစ္ခုတြင္ လခစား ၀င္လုပ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ေငြေၾကး အခက္အခဲေၾကာင့္ လိင္လုပ္ငန္းကို လံုး၀ စြန္႔လႊတ္လိုက္သည္ေတာ့ မဟုတ္။ Sponser နွင့္အတူ ေနျခင္းမ်ားေတာ့ ရိွသည္ဟု ဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ ကြန္ဒံုးအသံုးျပဳသည္ဟု မရင္ဦးက ဆိုသည္။ မရင္ဦးသည္ သူမ၏ ဆက္ဆံေဖာ္မ်ားကို သူမတြင္ ေရာဂါပိုးရိွေၾကာင္း ဦးစြာ ေျပာျပေလ့ရိွသည္။ ထိုသို႔ေျပာျပ၍ အေဖာ္ကို ကြန္ဒံုးသံုးရန္ ေဖ်ာင္းဖ်ေလ့ ရိွသည္။ မရင္ဦးမွာ HIV ပိုးကူးစက္ခံရ ျပီးေနာက္ မိသားစုနွင့္ အတူတကြ ေနရမည္ဟူေသာ အိပ္မက္မ်ား ေၾကြလြင့္ခဲ့ရသည္။ ခ်စ္သည့္ သားငယ္အေပၚ၊ ရိုးသားသည့္ အေမအိုၾကီး အေပၚ ဒီေရာဂါ မကူးစက္ေစခ်င္။

''သားနဲ႔အတူ ေအးခ်မ္းစြာ အတူေနခ်င္တယ္။ အေမ့ကိုလည္း ျပည့္စံုစြာ ထားခ်င္တယ္။ အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါ ဇာတိကိုျပန္မယ္။ အေမတို႔နဲ႔ အတူေတာ့ မေနေတာ့ဘူး'' ဟုေျပာသည္။

လက္ရိွတြင္ အေမ့အတြက္ အိမ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ေပးထားသည္ဟု ဆိုသည္။ သူတို႔ေဒသတြင္ မရင္ဦးကို မိဘလုပ္ေကြ်းသျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္က ေလးစားျခင္းမ်ား ခံရသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ထိုေလးစားမႈကို ရရိွဖို႔အတြက္ မရင္ဦး ေပးရသည့္ အရင္းအနီွးက ၾကီးသည္။ မရင္ဦး ရွာေဖြရသည့္ ေငြမ်ားသည္ ကိုယ္ခႏၶာကို အရင္းအနီွးျပဳ ၊ အေသြးအသားကို ေရာင္း၀ယ္ရာမွ ရလာသည့္ ေငြမ်ားဟု သိရိွသြားပါက ဘာေတြ ျဖစ္လာမည္။ မသိ......။
messenger news journal

No comments:

Post a Comment