ကမၻာ့ အရန္ေငြေၾကးအဆင့္တတ္လွမ္းလာတဲ႔ ယြမ္

 

 တ႐ုတ္ စီးပြားေရးဟာ ၂၀၁၅  ခုႏွစ္အတြင္း တစ္ႏွစ္လုံးလုိလုိ အႏုတ္လက္ၡဏာျပခဲ့ပါတယ္။ အ စုိးရကေတာ့ စီးပြားေရးတုိးတက္ မႈႏႈန္းခုနစ္ရာခုိင္ႏႈန္းရွိခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ ျပည္ပ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ အကဲခတ္သူေတြကေတာ့ ႏွစ္အတြင္း တ႐ုတ္စီးပြားေရး တုိးတက္မႈႏႈန္းဟာ ငါးရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ ရွိႏိုင္တယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းခဲ့ၾကတယ္။ ဇူလုိင္ ၾသဂုတ္လမ်ားအတြင္းမွာဆုိ ရင္ တ႐ုတ္ စေတာ့ ေစ်းကြက္ၿပိဳလဲ သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ မွာပဲ ယြမ္ Yuan ကို သုံးရာခုိင္ႏႈန္း တန္ဖုိးေလွ်ာ့ခ်ခဲ့တယ္။

၂၀၁၆ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာလည္း တ႐ုတ္စီးပြားေရးက အေျခအေန မေကာင္းေသးဘူး။ အေရးထဲ စေတာ့ေစ်းကြက္က ႐ုတ္တရက္ ထုိး က်သြားျပန္တယ္။ ဒါနဲ႔ ေစ်းကြက္ကို ခဏတစ္ျဖဳတ္ ပိတ္သိမ္းခဲ့ရပါေသးတယ္။ ေစ်းကြက္ေတြ မၿငိမ္မသက္ ေဘာင္ဘင္ ခတ္ေနေတာ့ ယြမ္ေငြေၾကးကလည္း မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲသလုိအခ်ိန္မွာ ယြမ္ဟာ ကမ္ၻာ့ေငြေၾကးဇာတ္ခုံ ေပၚမွာ အရန္ေငြေၾကး(Reserve Currency) အဆင့္ တက္လွမ္းေရာက္ ရွိလာေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အျပည္ ျပည္ဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပုံေငြအဖြဲ႔ IMF က ၎င္းတုိ႔ရဲ႕ SDRတန္ဖုိး တြက္ခ်က္ရာမွာ အျခားေသာ အ ရန္ေငြေၾကးမ်ားနဲ႔အတူ ယြမ္ေငြ ေၾကးကိုပါ ထည့္သြင္းၿပီး ၂၀၁၆ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ တြက္ခ်က္ေတာ့ မယ္လုိ႔ ၂၀၁၅ ႏုိ၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔က ေၾကညာခဲ့လို႔ ျဖစ္ပါ တယ္။

SDRဆုိတာ ဘာလဲ

ဒါက Special Drawing Rights ကို ဆုိလုိတာပါ။ IMF ရဲ႕ ကမ္ၻာသုံးေငြေၾကး တစ္မ်ဳိးျဖစ္ တယ္။ ေစ်းဆုိင္ေတြမွာ ကိုုင္တြယ္ ေစ်း၀ယ္ လုိ႔ရတဲ့ ေငြေၾကးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အစုိးရ အခ်င္းခ်င္း ေငြေပးေခ်စရာရွိရင္ စာရင္းေျပာင္း သေဘာအရ အလႊဲအေျပာင္းလုပ္ ႏုိင္တဲ့ “အထူးထုတ္ယူခြင့္”သာ ျဖစ္ပါတယ္။

SDR မွာလည္း သူ႔ဇာတ္လမ္း နဲ႔ သူရွိတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေဘာဂ ေဗဒပညာရွင္  John Maynard Keynes က ကမ္ၻာ့အဖြဲ႔အစည္း မ်ားအေနနဲ႔ ကမ္ၻာသုံးေငြသစ္ တစ္ မ်ဳိးတီထြင္အသုံးျပဳသင့္တဲ့ အ ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ဖူးတယ္။ သူက အဲဒီေငြေၾကးသစ္ကို Bancor  လုိ႔ ေတာင္ အမည္ ေပးခဲ့ေသးတယ္။

ကိန္းစ္က ေရႊကို ေငြေၾကးအျဖစ္သုံးစြဲတာဟာ ေတာဆန္တယ္။ ေရွးက်တယ္။ ေခတ္မမီဘူးလုိ႔ ျမင္တယ္။ ေဒၚလာတုိ႔လုိ ႏုိင္ငံတစ္ ႏုိင္ ငံရဲ႕ ျပည္တြင္းသုံး ေငြေၾကးကို ကမာၻသုံး ေငြေၾကးအျဖစ္ သုံးတာလည္း တန္ဖုိးတည္ၿငိမ္မႈမရွိဘူး။ စိတ္မခ်ရဘူးလုိ႔ ကိန္းစ္ က ေထာက္ ျပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံမ်ားအေနနဲ႔ စိတ္ခ်လက္ခ် အသုံးျပဳ ႏုိင္မယ့္ ကမ္ၻာသုံး ေငြေၾကးသစ္ တစ္မ်ဳိး ဖန္ဆင္း တီထြင္ သင့္ ေၾကာင္း ကိန္းစ္က ဆုိတယ္။

 အဲဒီတုန္းက ကိန္းစ္ရဲ႕ အျမင္ ကို ကမ္ၻာ့အဖြဲ႕အစည္းႀကီးမ်ားဆီ တင္ျပခဲ့ေပမယ့္ လက္မခံခဲ့ၾကဘူး။ ကိန္းစ္လည္း ၁၉၆၄ ခုႏွစ္မွာ
ကြယ္လြန္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၆၉ ေရာက္ေတာ့ IMF က ကမ္ၻာသုံး ေငြေၾကးအျဖစ္ SDR ကို ထုတ္ေ၀ခဲ့တယ္။ ကနဦးမွာေတာ့ SDR တန္ဖုိးကုိ အေမရိကန္ ေဒၚ လာနဲ႔ ခ်ိန္ညိႇထားတယ္။ အဲဒီအ ခ်ိန္ကေတာ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ နဲ႔ ေရႊကုိ စုလ်ားရစ္ပတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ ေရႊ ကြာ ရွင္းျပတ္စဲသြားတယ္။ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ မွာေတာ့ ပုံေသေငြလဲႏႈန္း (Fixed Exchange Rate) ကေန ႏႈန္းရွင္ ေမ်ာေငြလဲႏႈန္း (Floating Exchange Rate) ေျပာင္းသြား တယ္။

IMF အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ SDR ကုိ တန္ဖုိးတြက္ရာမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ခ်ိန္ညိႇလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ အေျခဆုိက္လာ တယ္။ ဒီေတာ့  ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၆ ႏုိင္ငံရဲ႕ ေငြေၾကးမ်ားနဲ႔ တန္ဖုိးခ်ိန္ညိႇကာ SDR ကို လည္း ႏႈန္းရွင္ေမ်ာလုိက္ရေတာ့ တယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ ကမၻာတစ္လႊားမွာ အရန္ေငြေၾကးအျဖစ္ အသုံးမ်ားတဲ့ အေမရိကန္ေဒၚလာ  ဒြိဳက္ခ်္မာ့က္ (Deutschmark) ၊ ေပါင္စတာလင္၊ ယန္းတုိ႔နဲ႔ ေပါင္းစု ညိႇႏႈိင္းတြက္ခ်က္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သုံးစြဲမႈ အနည္းအမ်ားအလုိက္ မဲ တင္းေပး တယ္ Weighted ဒြိဳက္ ခ်္မာ့က္ မရွိေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ယူ႐ုိ euro က အစားထုိး၀င္ ေရာက္လာတယ္။ ခုလုိ ေငြေၾကး မ်ား ေပါင္း စုထည့္သြင္းထားမႈကုိ ျခင္းေတာင္းထဲထည့္သြင္းထားတာ နဲ႔ ခုိင္းႏႈိင္းၿပီး Basket of Currencies လုိ႔ ေခၚၾကတယ္။

 ႏုိ၀င္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ ေၾကညာခ်က္အရ ဆုိရင္၊ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၆  SDR တန္ဖုိးတြက္ခ်က္ရာ မွာ ေငြေၾကးျခင္းေတာင္းထဲ ယြမ္ကို ပါင္းထည့္ၿပီး အခုလုိ မဲတင္း တြက္ခ်က္မယ္လုိ႔ IMF ဆုိ တယ္။

အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၁.၇၃ ရာခုိင္ႏႈန္း
ယူ႐ုိ        ၃၀.၉၃ ရာခုိင္ႏႈန္း
ယြမ္        ၁၀.၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္း
ေပါင္စတာလင္    ၈.၀၉ ရာခိုင္ႏႈန္း
ယန္း    ၈.၃၃ ရာခုိင္ႏႈန္း

ရာခုိင္ႏႈန္း ေဖာ္ျပခ်က္က အခ်ိန္အခါနဲ႔ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈ အေျခ အေနလုိက္ၿပီး အေျပာင္းအလဲရွိ ေနမွာပါ။ တစ္ခ်ိန္တုန္းကဆုိ ရင္ ေပါင္စတာလင္နဲ႔ ဂ်ပန္ယန္းေငြတုိ႔ ဟာ ေငြေၾကးျခင္းေတာင္းထဲမွာ ၁၃ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္စီနဲ႔ ပါ၀င္ခဲ့ၾက တယ္။ အခု အဲဒီေငြေၾကး မ်ားကုိ သုံးစြဲမႈ ေလွ်ာ့နည္းသြားေတာ့ ပါ ၀င္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္း အခ်ဳိးအစားက လည္း က်ဆင္းသြားျခင္းျဖစ္တယ္။

ကမာၻတစ္လႊားမွာ SDR သုံးစြဲ မႈဟာ သိပ္ၿပီး မတြင္က်ယ္လွဘူး။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ကိုယ္ႏႈိက္က  SDR သုံးစြဲမႈ တုိးတက္လာမယ့္ အ ေျခအေနကို ဘ၀င္က်ပုံ မေပၚ ဘူး။ SDR သုံးစြဲမႈ တြင္က်ယ္လာ ၿပီး ေဒၚလာသုံးစြဲမႈ ေလ်ာ့နည္း သြားမွာ စိုးရိမ္တယ္။ ဆက္ဒမ္ဟူ စိန္က သူ႔ႏုိင္ငံက ေရနံကို အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ မေရာင္းဘူးလုိ႔ ေၾကညာခဲ့ၿပီး ေနာက္ပုိင္း အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံက ရမယ္ရွာၿပီး အီရတ္ ကို ၀င္ေရာက္တုိက္ခုိက္ကာ ဆက္ဒမ္ကို ျဖဳတ္ခ်ပစ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။

ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၇-၂၀၀၈ အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး ျပႆနာ တက္တုန္းက တ႐ုတ္ဗဟုိဘဏ္ ဥကၠ႒က အေမရိကန္ေဒၚလာကို အရန္ေငြေၾကးအျဖစ္ မသုံးစြဲဘဲ SDRကို သုံးစြဲၾကဖုိ႔ တပ္လွန္႔ႏုိး ေဆာ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈ ေတာ့ မရခဲ့ပါဘူး။ ၂၀၁၅ ႏွစ္ကုန္ ပိုင္းေလာက္မွာ စူးအက္တူးေျမာင္း အာဏာပုိင္အဖြဲ႔က စူးအက္တူး ေျမာင္း ျဖတ္သန္းခကို SDR နဲ႔ စာရင္းရွင္းရမယ္လုိ႔ ထူး ထူးျခား ျခား ေၾကညာခဲ့တယ္။

ယြမ္ရဲ႕ အလားအလာ

ဘြင္းဘြင္းရွင္းရွင္း ေျပာရရင္၊ IMF ရဲ႕ ၂၀၁၅ ႏုိ၀င္ဘာလ ေၾက ညာခ်က္က ယြမ္ကို ကမ္ၻာသုံးေငြ ဒါမွမဟုတ္ အရန္ေငြေၾကးတစ္ခု အျဖစ္ အဆင့္ျမႇင့္တင္ေပးလုိက္ ျခင္း ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံကေတာင္ “ IMF က  တ႐ုတ္ဘက္လုိက္ တာလား” လုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ေသးတယ္။

ဘာပဲေျပာေျပာ တစ္ေန႔မွာ ေတာ့ ယြမ္ဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာကို ယွဥ္ၿပိဳင္လာႏုိင္လိ့မ္မယ္ လုိ႔ ကၽြမ္းက်င္သူေတြက ခန္႔မွန္း ထားၾကတယ္။

တ႐ုတ္ကိုယ္ႏႈိက္ ကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ ယြမ္ေငြေၾကးကို ကမ္ၻာ့ႏုိင္ငံ အမ်ားအျပားက အသုံး ျပဳလာၾကေအာင္ နည္းလမ္းအမ်ဳိး မ်ဳိးနဲ႔ ပ႐ုိမုိးရွင္းလုပ္ေနတယ္။

ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္မႈရေနၿပီ လဲ။ သာဓကအျဖစ္ တ႐ုတ္ျပည္ ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသျဖစ္တဲ့ ေဟာင္ေကာင္ (Hongkong) ကို ၾကည့္ႏုိင္တယ္။

 ေဟာင္ေကာင္ဟာ တ႐ုတ္ ျပည္မနဲ႔ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း တည္ရွိတယ္။ တ႐ုတ္ရဲ႕ အထူး နယ္ပယ္တစ္ခုလည္းျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ပုိင္ ဥပေဒေတြ၊ အင္စတိက်ဴး ရွင္းေတြအျပင္ ကိုယ္ပုိင္ေငြေၾကး လည္းရွိတယ္။ ေဟာင္ေကာင္ေဒၚ လာကို အေမရိကန္ေဒၚလာ နဲ႔ ခ်ိတ္ဆြဲ Pegged ထားခဲ့တာ ၃၂ ႏွစ္ေတာင္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

 ေဟာင္ေကာင္မွာ ေစ်းႏႈန္း ေတြကို ေဟာင္ေကာင္ေဒၚလာနဲ႔ သတ္မွတ္တယ္။ ေငြေပးေငြယူကို ေဟာင္ေကာင္ေဒၚလာနဲ႔ လုပ္ၾက တယ္။

ေဟာင္ေကာင္ဘဏ္ေတြမွာ အပ္ႏွံေငြရဲ႕ ၃၀ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ယြမ္ေငြ အပ္ႏွံမႈဟာ ၁၁ ရာခုိင္ ႏႈန္းေလာက္ပဲရွိတယ္။ ေဟာင္ေကာင္သားေတြက တ႐ုတ္ယြမ္ကုိ သိပ္ၿပီး စိတ္၀င္စားမႈမရွိတာ ေသ ခ်ာတယ္။ ေဟာင္ေကာင္ သူေဌးႀကီးLi Ka-Shing ေတာင္မွ တ႐ုတ္ျပည္မမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာ ထက္ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတာ က ေျခာက္ ဆေလာက္ ပိုမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဟာင္ ေကာင္စေတာ့အိတ္ခ်ိန္းနဲ႔ ရွန္ဟုိင္း စေတာ့ အိတ္ခ်ိန္းတုိ႔အၾကားမွာ တုိက္႐ုိက္ အေရာင္း အ၀ယ္ လုပ္မႈဟာ တစ္ေန႔အေမရိကန္ေဒၚလာ ေလးဘီလီယံေလာက္ရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ဟာ ယြမ္သုံးစြဲမႈ ကမ္ၻာ  တစ္လႊားပ်ံ႕ႏွံ႔ ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ အဓိက ဗဟိုခ်က္ စင္တာတစ္ခုျဖစ္တယ္။

တ႐ုတ္ဟာ ယြမ္ကို အသုံးအ စြဲမ်ားျပားလာေစေရးအတြက္ ယြမ္ နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံမ်ားရဲ႕ ျပည္တြင္း သုံးေငြေၾကးေတြကို အလဲအလွယ္ Swap လုပ္တယ္။ ေလာေလာ ဆယ္ တ႐ုတ္ဗဟုိဘဏ္ (Peoples Bank of China) နဲ႔ ႏုိင္ငံျခား ဗဟုိ ဘဏ္ ၃၂ ဘဏ္တုိ႔အၾကား အဲသ လုိ အလဲအလွယ္လုပ္မႈဟာ တန္ဖုိး အားျဖင့္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၅၀၀ ဘီလီယံဖုိးေလာက္ ရွိိတယ္။ ၿပီးေတာ့ တ႐ုတ္က ကမာၻအရပ္ရပ္ အေရးပါတဲ့ ႏုိင္ငံ ၁၇ ႏုိင္ငံမွာ ယြမ္ေငြလဲလွယ္စာရင္း ရွင္းလင္း ေပးတဲ့ စင္တာေတြလည္း ဖြင့္လွစ္ ထားတယ္။

တ႐ုတ္ရဲ႕ One Belt, One Road စီမံခ်က္ႀကီး ခ်မွတ္တာတုိ႔၊ AIIB ဘဏ္ထူေထာင္တာတုိ႔၊ ၿပီးေတာ့BRICSဘဏ္သစ္ တည္ ေဆာက္ေရး ႀကိဳးပမ္းခ်က္တုိ႔ဟာ ယြမ္ေငြေၾကး ကမ္ၻာလႊမ္းမုိးေရးအ တြက္ မဟာလမ္းမႀကီးတစ္ခု ေဖာက္လုပ္ေနတာျဖစ္ တယ္။ ““ခါး ပတ္တစ္ခု၊ လမ္းမႀကီးတစ္ခု”” စီမံ ခ်က္ႀကီးဟာ တ႐ုတ္ျပည္ အေရွ႕ ဖ်ားကေနၿပီး အာရွအလယ္ပုိင္း ေဒသနဲ႔ အေရွ႕ အလယ္ပုိင္းေဒသ  တုိ႔ကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ေရလမ္းနဲ႔ ေရာ ကုန္းလမ္းနဲ႔ပါ ဥေရာပ တုိင္ ေအာင္ ခရီးေပါက္ႏုိင္ငံ မဟာလမ္း မႀကီးျဖစ္ တယ္။

အာရွ အေျခခံအေဆာက္အ အုံ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဘဏ္ AIIB  ထူေထာင္ရာမွာလည္း၊ တ႐ုတ္နဲ႔ အတူ အျခားႏုိင္ငံ ၅၀ က ပါ၀င္ဖုိ႔ သေဘာတူညီခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ ႏုိင္ငံမ်ားအ ျပင္ ေနတုိး NATO အဖြဲ႔၀င္ ၁၃ ႏုိင္ငံေတာင္ ပါ၀င္ေသးတယ္။ BRICS အဖြဲ႔က ေဖာ္ေဆာင္မယ့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္မွာ ဆုိရင္လည္း တ႐ုတ္နဲ႔အတူ အိႏိ္ၵယ၊ ႐ုရွ၊ ဘရာ ဇီးနဲ႔ ေတာင္အာဖရိက ႏုိင္ငံေတြ ပါ၀င္ၾကတယ္။

တ႐ုတ္နဲ႔ ကုန္သြယ္ဖက္ႏုိင္ငံ ေတြက အေမရိကန္ႏုိင္ငံနဲ႔ ဆက္ သြယ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ ထက္ေတာင္ မ်ားေသးတယ္။ တ႐ုတ္ဟာ ကြန္ ျမဴနစ္ႏုိင္ငံဆုိေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရး အ ေသြးအေရာင္မေရြးဘဲ ဘယ္ႏုိင္ငံနဲ႔မဆုိ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္တယ္။ အေမရိ ကန္ႏုိင္ငံ လုိ ကုန္သြယ္မႈ နယ္ပယ္မွာ ဇီဇာမ ေၾကာင္ဘူး။

တ႐ုတ္ရဲ႕ အဓိက ျပႆနာ ကေတာ့ ေငြေၾကး ဘ႑ာနယ္ပယ္ မွာ အထိန္းအခ်ဳပ္မ်ားလြန္းတယ္။ လြတ္လပ္မႈမရွိဘူး။ တံခါးဖြင့္ခ်င္ တဲ့
ေနရာမွာဖြင့္ၿပီး၊ ပိတ္ခ်င္တဲ့ ေနရာမွာ ပိတ္ထားတယ္။ အစုိးရ က ေစ်းကြက္ထဲမွာ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္မႈ လြန္ကဲတယ္။ တ႐ုတ္ ရဲ႕ ယြမ္ေငြ ကမာ႓သုံးေငြျဖစ္ခ်င္ ရင္ ေစ်းကြက္မ်ား လြတ္လပ္မႈရွိရ မယ္။

ယြမ္ရဲ႕ တန္ဖုိးကုိ ေရာင္း လုိအားနဲ႔ ၀ယ္လုိအားတုိ႔က လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ေပးရ မယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ IMF ယြမ္ကုိ စင္ေပၚတင္ေပးေပမယ့္ အားေပးတဲ့ ပြဲၾကည့္ပရိသတ္မရွိဘဲ ေငါင္းစင္းစင္းျဖစ္ေနႏုိင္တယ္။

Ref; The Economist, Oct.3 and Dec.15, 2015.

မင္းေရႊေမာင္