အမတ္ႀကီး ရာဇ သႀကၤန္ဟာ ဥဇနာမင္း
လက္ ထက္မွာထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူျဖစ္ လာၿပီးဥဇနာမင္းရဲ႕သားႀကီး သီဟသူ
(တခ်ိဳ႕သမုိင္းစာအုပ္မ်ားက သဂၤသူလုိ႔ ေဖာ္ျပပါတယ္)က သူလာတာျမင္ရက္နဲ႔
အက်ႌလက္မသိမ္းရေကာင္းလားဆိုၿပီး အမတ္ႀကီးရဲ႕ အက်ႌေပၚ ကြမ္းတံေတြးေထြး
ခ်တာခံရပါသတဲ့။ အမတ္ႀကီးက ဒီအက်ႌကိုသိမ္းထားၿပီး ေနာင္ဥဇနာ
မင္းနတ္ရြာစံတဲ့အခါ လႊတ္ ေတာ္အမတ္မ်ားကို ဒီအက်ႌသက္ေသနဲ႔အတူ သီဟသူရဲ႕
႐ိုင္းပ်ေစာ္ကားမႈကို ျပန္ေျပာျပၿပီး သူ႕အစား သားေတာ္အငယ္ကို ထီးနန္းတင္
ဖို႔အဆို ျပဳခဲ့ၿပီး သေဘာတူနန္းတင္ခဲ့ၾကပါ တယ္။
အမတ္ႀကီးရာဇသႀကၤန္နန္းတင္ခဲ့တဲ့ သား ေတာ္အငယ္ဆိုသူဟာ မင္းေ ခြးေခ်း လို႔လူသိမ်ားၿပီး မင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပန္းပြတ္သည္ရဲ႕ သမီးကို မိဖုရားေျမႇာက္ခဲ့ရာက ေမြးဖြားသူျဖစ္ၿပီး မင္းေခြးေခ်းဆိုတဲ့ နာမည္ေျပာင္မ်ိဳးနဲ႔ လူသိမ်ားတယ္ဆိုကတည္းက လူအမ်ားေလးစားခန္႔ ညားရသူ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလိုလူမို႔ အမတ္ႀကီးက သီဟသူထက္စာရင္ သူကိုင္တြယ္ ႏုိင္မယ့္သူအျဖစ္သေဘာထားနန္းတင္ခဲ့ပံုပါပဲ။
သူဟာဘုရင္ျဖစ္လာတဲ့ေနာက္ မင္းေခြးေခ်းဆိုတဲ့နာမည္ကိုေဖ်ာက္ၿပီး နရသီဟပေတ့ (ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ရဲရင့္တဲ့သူ) ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ နန္း တက္ပါတယ္။ နရသီဟပေတ့ ဘုရင္ဟာ နန္းသက္ ၃၃ ႏွစ္ၾကာ ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ဘုရင္ဟာ သမိုင္းမွာ အေပ်ာ္က်ဴး သူ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လြဲသူ၊ တစ္ေန႔ ဟင္းခြက္ ၃ဝဝစားၿပီးရသ၊ တဏွာ တပ္မက္သူအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ခဲ့ ပါတယ္။ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဆို ထားနဲ႔သူ႕မိသားစုအတြင္းမွာေတာင္ မွ်တေအာင္ ေဆာင္ရြက္တတ္သူ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို နန္းတင္ခဲ့တဲ့ အမတ္ႀကီး ရာဇသႀကၤန္ကိုလည္း သတိတရ ေျမႇာက္စားျခင္း မျပဳပါဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ အမတ္ႀကီးက မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ပန္းကလပ္ပဲ့နဲ႔ညီလာခံကို ဝင္ေတာ့ ဘုရင္ကျမင္ၿပီး ေမးတဲ့ အခါမွာ”ပန္းပြတ္သည္ရဲ႕ ေျမးေကာင္းစားလို႔ ပန္းပြတ္မယ့္သူ မရိွလို႔ပါ”လို႔ေလွ်ာက္ထားတဲ့အတြက္ ဘုရင္ ကေဒါသထြက္ၿပီးအမတ္ႀကီးကို ရာထူးကျဖဳတ္ၿပီး ဒလကိုပို႔ လိုက္ပါတယ္။ အမတ္ႀကီးမရိွေတာ့ ဘူးၾကားေတာ့ မုတၱမစား၊ မစၥဂီရိ စားတို႔က ပုန္ကန္ေတာ့မွ အမတ္ႀကီးကို ျပန္ေခၚၿပီး ႏိွမ္နင္းခိုင္းရပါ တယ္။တိုက္ပြဲေတြအၿပီးမွာ အမတ္ ႀကီးဟာပင္ပန္းၿပီး ကြယ္လြန္သြားရ ရွာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။
အမတ္ႀကီးရာဇသႀကၤန္နန္းတင္ခဲ့တဲ့ သား ေတာ္အငယ္ဆိုသူဟာ မင္းေ ခြးေခ်း လို႔လူသိမ်ားၿပီး မင္းမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ပန္းပြတ္သည္ရဲ႕ သမီးကို မိဖုရားေျမႇာက္ခဲ့ရာက ေမြးဖြားသူျဖစ္ၿပီး မင္းေခြးေခ်းဆိုတဲ့ နာမည္ေျပာင္မ်ိဳးနဲ႔ လူသိမ်ားတယ္ဆိုကတည္းက လူအမ်ားေလးစားခန္႔ ညားရသူ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလိုလူမို႔ အမတ္ႀကီးက သီဟသူထက္စာရင္ သူကိုင္တြယ္ ႏုိင္မယ့္သူအျဖစ္သေဘာထားနန္းတင္ခဲ့ပံုပါပဲ။
သူဟာဘုရင္ျဖစ္လာတဲ့ေနာက္ မင္းေခြးေခ်းဆိုတဲ့နာမည္ကိုေဖ်ာက္ၿပီး နရသီဟပေတ့ (ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ရဲရင့္တဲ့သူ) ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔ နန္း တက္ပါတယ္။ နရသီဟပေတ့ ဘုရင္ဟာ နန္းသက္ ၃၃ ႏွစ္ၾကာ ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီ ဘုရင္ဟာ သမိုင္းမွာ အေပ်ာ္က်ဴး သူ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္လြဲသူ၊ တစ္ေန႔ ဟင္းခြက္ ၃ဝဝစားၿပီးရသ၊ တဏွာ တပ္မက္သူအျဖစ္ မွတ္တမ္းဝင္ခဲ့ ပါတယ္။ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဆို ထားနဲ႔သူ႕မိသားစုအတြင္းမွာေတာင္ မွ်တေအာင္ ေဆာင္ရြက္တတ္သူ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကို နန္းတင္ခဲ့တဲ့ အမတ္ႀကီး ရာဇသႀကၤန္ကိုလည္း သတိတရ ေျမႇာက္စားျခင္း မျပဳပါဘူး။ ဒါ ေၾကာင့္ အမတ္ႀကီးက မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ပန္းကလပ္ပဲ့နဲ႔ညီလာခံကို ဝင္ေတာ့ ဘုရင္ကျမင္ၿပီး ေမးတဲ့ အခါမွာ”ပန္းပြတ္သည္ရဲ႕ ေျမးေကာင္းစားလို႔ ပန္းပြတ္မယ့္သူ မရိွလို႔ပါ”လို႔ေလွ်ာက္ထားတဲ့အတြက္ ဘုရင္ ကေဒါသထြက္ၿပီးအမတ္ႀကီးကို ရာထူးကျဖဳတ္ၿပီး ဒလကိုပို႔ လိုက္ပါတယ္။ အမတ္ႀကီးမရိွေတာ့ ဘူးၾကားေတာ့ မုတၱမစား၊ မစၥဂီရိ စားတို႔က ပုန္ကန္ေတာ့မွ အမတ္ႀကီးကို ျပန္ေခၚၿပီး ႏိွမ္နင္းခိုင္းရပါ တယ္။တိုက္ပြဲေတြအၿပီးမွာ အမတ္ ႀကီးဟာပင္ပန္းၿပီး ကြယ္လြန္သြားရ ရွာေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။
နရသီဟပေတ့ကေတာ့
ညံ့ဖ်င္းတဲ့မင္းပီပီ အမွားေတြ ဆက္တုိက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကာလက
အင္အားႀကီးၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ေနတဲ့ မြန္ဂိုဘုရင္ ကူဗလိုင္ခန္ လႊတ္လိုက္တဲ့
သံတမန္ေတြကို သူ႕ေရွ႕မွာ မေလးမစားလုပ္တယ္ဆိုၿပီး သတ္ျဖတ္တဲ့အတြက္
စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ တ႐ုတ္ေတြနဲ႔ျဖစ္တဲ့ ဒီစစ္မွာ အမတ္ႀကီး ရာဇသႀကၤန္ရဲ႕သား
စစ္သူႀကီး အနႏၲပစၥည္းက် ဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ဘုရင္လည္း
တ႐ုတ္ရဲ႕ေဘးကေနထြက္ေျပးလို႔ ‘တ႐ုတ္ေျပးမင္း’လို႔ သမိုင္းတြင္ပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ျပည္ၿမိဳ႕မွာ သားေတာ္သီဟသူရဲ႕လက္ခ်က္နဲ႔ နတ္ရြာစံရပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္သူလူညံ့ကို
ေရြးမိတဲ့အခါဒီလူညံ့ကဘုရင္ျဖစ္သြား ေတာ့ ညံ့လည္းညံ့၊ ဥာဏ္လည္း မရိွ၊
အၾကင္နာလည္းမရိွဆိုေတာ့ အမွား မ်ားစြာ လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အမတ္ႀကီးအပါအဝင္
လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ား အေရြးမွားခဲ့တဲ့ဘုရင္ ဟာမိဖုရားကိုလည္းသတ္၊
သံတမန္ကိုေတာင္ သတ္၊ ကာမဂုဏ္လည္း က်ဴး၊ အစားလည္းမက္၊ ဥာဏ္လည္းမရိွ၊
လက္႐ံုးရည္လည္း မျပည့္ဝမုိ႔ ေနာက္ဆံုးအ မတ္ႀကီး ကိုယ္တုိင္ မတရားအျပစ္ေပး
ခံရတယ္။ အမတ္ႀကီးမရိွတဲ့ေနာက္ နယ္ခ်ဲ႕က်ဴးေက်ာ္မႈခံရၿပီး အမတ္
ႀကီးရဲ႕သားကိုယ္တုိင္ က်ဆံုးရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ပုဂံျပည္ႀကီးပါ
ပ်က္သုဥ္းသြားရတဲ့အထိပါပဲ။ ညံ့သူကို ေခါင္းေပၚတင္မိၿပီး ျပန္ခ်လို႔မရ
သူမ်ားရဲ႕အျဖစ္ ဆိုးေတြထဲက သမိုင္းသင္ခန္းစာေတြပါ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ကအုပ္ခ်ဳပ္ရမယ့္ဝန္ထမ္းလိုလူကိုျဖစ္ျဖစ္၊
ကိုယ့္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မယ့္ရွင္ဘုရင္လို လူမ်ိဳးကိုျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္အားကိုးေလာက္တဲ့ အေကာင္းဆံုးကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
Writer : အိမ္စည္စိုးစံ
No comments:
Post a Comment