ဒီမိုကေရစီ စိုက္ကြင္းမွာ စီးပြားေရး ပ်ိဳးခင္းသစ္ကို စတင္မည္

 
ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) က အံ့အားသင့္စရာ ရလဒ္ျဖင့္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ျခင္းက ျပည္သူတို႔၏ လြတ္ေျမာက္လိုေသာ စိတ္ဆႏၵကို ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ NLD ၏ “ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီ” ဆိုသည့္ ေၾကြးေၾကာ္သံကလည္း ဆိုးရြားသည့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္လိုၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူ အမ်ားစု၏ ျပင္းျပေသာ စိတ္ဆႏၵကို ေဖာ္ျပေနသည္။
သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ လက္ရွိအစိုးရ လက္ထက္တြင္ စီးပြားေရးျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရာတြင္ တိုးတက္မႈ အနည္းငယ္မွ်သာ ရရွိခဲ့သည္။ အစိုးရက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ မ၀ံ့မရဲ စတင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွ စ၍ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား ဆက္တိုက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ အေရးပါသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားထဲတြင္ ျမန္မာက်ပ္ေငြႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြ လဲလွယ္မႈ ထိန္းခ်ဳပ္ထားျခင္းကို အဆံုးသတ္ေစခဲ့ျပီး ႏႈန္းရွင္ႏွင့္ ပံုမွန္ျဖစ္ေစျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမွဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒသစ္တခုကို ျပဌာန္းႏိုင္ခဲ့ျခင္း၊ ဘဏ္မ်ားအတြက္ လြတ္လပ္ခြင့္ အသစ္မ်ား ( ATM စက္မ်ား၊ debit ႏွင့္ credit ကတ္မ်ား ေပၚလာျခင္း) ရရွိလာျခင္း၊ သြင္းကုန္ အခြန္မ်ားႏွင့္ ခြဲတမ္းစနစ္ကို ေလွ်ာ့ခ်လိုက္ျခင္း၊ ဗဟိုဘဏ္ကို ပိုမို လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ တယ္လီဖုန္းကုမၸဏီမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ငန္းလာေရာက္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳျခင္းမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။
ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အလားတူပင္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္မွာ ပြင့္လင္းမႈေတြ ရွိလာသည္။ စာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္မ်ား ရွိလာၿပီး အစိုးရ၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကိုပင္ သတင္း အေသးစိတ္ ေရးသား ေဖာ္ျပႏိုင္လာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ျမန္မာ့စီးပြားေရး၏ အဓိက တြန္းအား အေျခခံ ဖြဲ႕စည္းမႈမ်ားမွာမူ မ်ားစြာ မတို႕မထိဘဲ က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ အစိုးရ သက္တမ္းၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အရွိန္အဟုန္က ရပ္တန္႔လုနီးပါး အထိ ေႏွးေကြးလာခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ စတင္၍ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားျခင္းမ်ားပင္ ရွိခဲ့သည္။ ျမန္မာ က်ပ္ေငြ တန္ဘိုးက်ဆင္းျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အစိုးရက ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကးေစ်းကြက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္စြက္ဖက္ျခင္းမ်ား ျပန္လည္ျပဳလုပ္လာၿပီး စီးပြားေရးတြင္ ေဒၚလာေငြက အဓိကျဖစ္ေနျခင္းကို ဆန္႔က်င္တိုက္ဖ်က္မႈမ်ား ျပဳလုပ္လာခဲ့သည္။ ကုမၸဏီမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားေငြ လဲလွယ္ေရး ကိစၥမ်ားတြင္လည္း ကန္႔သတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ေဒၚလာေငြ ရွားပါးမႈ ေပၚေပါက္လာေစခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံျခားႏွင့္ ျပည္တြင္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူမ်ား အဆင္ေျပေစရန္ တည္ဆဲ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္ မြမ္းမံေရးက တိတ္ဆိတ္စြာ ေခ်ာင္ထိုးခံေနရခ်ိန္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို တားျမစ္သည့္ လုပ္ကြက္မ်ား စာရင္းကလည္း တိုးလာသည္။ က႑ အသီးသီးတြင္ လြတ္လပ္မႈမ်ား က်ယ္ျပန္႔လာေသာ္လည္း အမ်ားစုကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွ နာမည္ဆိုးႏွင့္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ခ႐ိုနီမ်ားသာ ရရွိႏိုင္ခဲ့သည္။ ၎တို႔သည္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား၊ ပါမစ္မ်ား ရယူျခင္းကို ကၽြမ္းက်င္သည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေစ်းကြက္တြင္လည္း ေနရာတိုင္းတြင္ လိုင္စင္စနစ္ကို အသံုးျပဳေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံျခား ဘဏ္မ်ားကို ခြင့္ျပဳေပးလိုက္သျဖင့္ ေရာက္လာၾကသည္။ အစပိုင္းတြင္ ဘဏ္ ၉ ခုကိုသာ အကန္႔အသတ္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားကိုသာ ေငြထုတ္ေခ်းခြင့္ ရရွိထားသည္။ ဘဏ္မ်ားတြင္ ATM စက္မ်ားႏွင့္ credit ကတ္မ်ား ရွိလာၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ၎တို႔ အေနျဖင့္ လုိခ်င္ေသာ အတိုးႏႈန္းမ်ား ေကာက္ယူႏိုင္ျခင္း မရွိသလို ကာလရွည္ေခ်းေငြမ်ား သို႔မဟုတ္ အေပါင္ပစၥည္းမဲ့ ေခ်းေငြမ်ား ထုတ္ေပးခြင့္ မရွိပါ။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကို ေငြေခ်းႏိုင္ျခင္း မရွိသလို ဘဏ္ဖြင့္ခ်ိန္၊ ပိတ္ခ်ိန္ကိုပင္ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ မရွိပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဘဏ္အမ်ားစုမွာ အေပါင္ဆိုင္ အႀကီးစားမ်ားထက္ အနည္းငယ္မွ် သာသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ မူ၀ါဒမ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ အေပၚယံမွ်သာ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့သည့္ ဘဏ္လုပ္ငန္းကဲ့သို႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသည္ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရး တခုလံုးအတြက္ ဘာမွ အရာမထင္ပါ။

ဆိုးေမြ
ထို႔ေၾကာင့္ တစိတ္တပိုင္းသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ျပဳလုပ္ထားသည့္ စီးပြားေရးတခုႏွင့္ အလြန္ဆင္းရဲေသာ တိုင္းျပည္တခု၏ တာ၀န္မ်ားကို NLD က ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရသစ္က အေမြဆက္ခံရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဦးသိန္းစိန္၏ အစိုးရ လက္ေအာက္တြင္ အနည္းငယ္သာ ေျပာင္းလဲမႈရွိခဲ့ေသာ မူ၀ါဒခ်မွတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက စြမ္းေဆာင္ရည္ နည္းျခင္း၊ အေျခခံ အေဆာက္အဦးမ်ား အဆင့္မမီျခင္း၊ စြမ္းအင္ မလံုေလာက္ျခင္း၊ ပိုင္ဆိုင္မႈ အခြင့္အေရးမ်ား လံုၿခံဳမႈ မရွိျခင္း၊ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ အေျခခံမ်ားႏွင့္ ေငြေၾကးခိုင္မာမႈမရွိျခင္း၊ ကၽြမ္းက်င္ေသာ လုပ္သားအင္အားနည္းပါးျခင္း ႏွင့္ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ပဋိပကၡမ်ား ရွိေနျခင္းတို႔ကို ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခ်ိန္အထိ စုစည္း တည္ျငိမ္ ခိုင္မာေသာ စီးပြားေရးကို မရႏိုင္ေသးပါ။
မက္ခ႐ို စီးပြားေရး (macro-economy) မွာလည္း အေျခအေန ဆိုးေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပမႈ၊ ကုန္သြယ္ေရး လိုေငြျပမႈ၊ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ျမင့္မားျခင္း (ယခုႏွစ္ကုန္တြင္ ၁၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု စီးပြားေရး ပညာရွင္ အခ်ိဳ႕က ခန္႔မွန္းထားသည္) ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြလဲႏႈန္း အတက္အက်ျမန္ဆန္မႈ တိုးလာျခင္းမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရသည္။
ဘ႑ာေရး လိုေငြျပမႈမွာ ရေငြႏွင့္ သံုးေငြ ၂ မ်ိဳးလံုးတြင္ ျပႆနာမ်ား ရွိေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္က ေဖာေဖာ သီသီ သံုးစြဲျခင္း၊ အခြန္ေကာက္ခံႏိုင္မႈ စြမ္းရည္ အားနည္းျခင္းႏွင့္ အႀကီးအက်ယ္ အ႐ံႈးေပၚေနေသာ ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ၀င္ေငြရရွိႏိုင္သည့္ အရင္းအျမစ္မ်ားမွ အစိုးရ ဘ႑ာထဲသို႕ ေရာက္ရွိေရးမွာလည္း ခက္ခဲမႈမ်ား ရွိေနပံုရသည္။
အဆိုပါ ျပႆနာမ်ား အားလံုးအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပမႈကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေရး တာ၀န္က ဗဟိုဘဏ္  ေပၚသို႕ ဆက္လက္က်ေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ သို႕ဆိုလ်င္ ဗဟိုဘဏ္သည္ မည္၍မည္မွ် လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္က အေရးၾကီးလာျပန္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အစိုးရသစ္အေနျဖင့္ စစ္မွန္ေသာျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ မတ္ေစာက္ၾကမ္းတမ္းေသာ လမ္းကို ရင္ဆိုင္ရမည္ဟု ေျပာလွ်င္ ခ်ဲ႕ကားေျပာျခင္း မဟုတ္ပါ။
မည္သည့္ ေနရာ၊ မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ကမွ ယခုကဲ့သို႔ ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ ႀကီးမားေသာ တာ၀န္ျဖင့္ အာဏာရရွိလာ သည့္ သို႔မဟုတ္ ယခုကဲ့သို႔ အလြန္စိတ္အားထက္သန္ေသာ ေထာက္ခံသူမ်ား ရွိေနသည့္ အစိုးရမ်ိဳး မရွိႏိုင္ပါ။ မေကာင္းေသာ အခ်က္မွာ ျပည္သူမ်ားၾကားတြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား သာမန္ထက္ ပိုမိုျမင့္မားေနၿပီး က႑ အမ်ားအျပားတြင္ လွ်င္ျမန္သည့္ မယံုႏိုင္စရာ တိုးတက္မႈမ်ား ေပၚေပါက္လာေရးကို အလြန္ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းသည့္ အခ်က္မွာ ျပည္သူတို႔၏ ေထာက္ခံယံုၾကည္မႈကို ရရွိျခင္းက NLD ေခါင္းေဆာင္သည့္ အစိုးရ၏ ေဆာင္ရြက္မႈတြင္ အားနည္းဆံုး႐ံႈးမႈမ်ား ရွိပါကလည္း စိတ္မပ်က္ဘဲ နားလည္ေပးႏိုင္ေစရန္ အေထာက္အကူျဖစ္မည္ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေရးအတြက္ မတ္လကုန္ပိုင္းတြင္ အစိုးရဖြဲ႔စည္းၿပီးေနာက္ နယ္ပယ္အေျမာက္ အမ်ားတြင္ အလွ်င္အျမန္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ရန္ NLD က ၎၏ မူ၀ါဒမ်ားကို ပံုေဖာ္ေနသည္။
မိုက္ခ႐ိုစီးပြားေရးတြင္ NLD ၏ ခ်ဥ္းကပ္မႈက အခြန္ေကာက္ခံမႈဆိုင္ရာကို ပိုမို အေလးအနက္ထားသြားမည္ ျဖစ္သည္။ အခြန္ေကာက္ခံမႈစနစ္ကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံပိုင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ရရွိလာသည့္ အခြန္ဘ႑ာေငြကို အေလအလြင့္ မရွိေအာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရင္း သံုးစြဲသည့္ဘက္တြင္လည္း တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ စိစစ္ေရးကို အေလးေပးမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေပၚ ထြန္းလာစ ေငြတိုက္စာခ်ဳပ္ႏွင့္ ရွယ္ယာေစ်းကြက္မ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္အတူ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဗဟိုဘဏ္ကိုလည္း အမွန္တကယ္ လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အာဏာ ေပးအပ္သင့္ပါသည္။ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာဘက္တြင္ လက္ရွိအခ်ိန္၌ ျပည္တြင္းဘဏ္မ်ားက ၎တို႔အတြက္ ၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္လာမည္ကို စိုးရိမ္သည့္အတြက္ အစိုးရကို ေတာင္းဆိုထားျခင္းေၾကာင့္ ကန္႔သတ္မႈမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္ microfinance အေသးစား ေငြေၾကးဝန္ေဆာင္မႈ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ရပ္တည္ႏိုင္ေရး ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လိုအပ္ေနေသာ ဘဏ္မ်ားကိုယ္တိုင္က အရင္းအႏွီး စုစည္းႏိုင္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ခြဲေ၀ႏိုင္ေရးမ်ားကို ခြင့္ျပဳေပးျခင္း အပါအ၀င္ သိသာျမင္သာသည့္ လြတ္လပ္ခြင့္ အခ်ိဳ႕ကို ေပးရန္ NLD က စီစဥ္ထားသည္။

စိုက္ပ်ိဳးေရး ပထမ
NLD ၏ စီးပြားေရး မူ၀ါဒတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးက အဓိက ဦးစားေပးတခု ျဖစ္လာပါမည္။ စစ္အစိုးရမ်ား လက္ထက္တြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ ခံစားခြင့္ မရွိခဲ့ဘဲ မည္သည့္သီးႏွံကို မည္ကဲ့သို႔ စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္မည္ဆိုသည္ပင္ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိဘဲ ဥေပကၡာျပဳ ခံခဲ့ၾကရသည္။ ေစ်းကြက္ႏွင့္လည္း ဆက္သြယ္ႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ စိုက္ပ်ိဳးေရးထြက္ကုန္မ်ားကို ၎တို႔ေနထိုင္ရာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းမ်ား၏ ျပင္ပတြင္ ေရာင္းခ်ျခင္းအား တားျမစ္ျခင္းမ်ားပင္လွ်င္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ သင့္တင့္ေသာ ႏႈန္းထားႏွင့္ ေခ်းေငြလည္း မရရွိခဲ့ၾကပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပင္ပေငြတိုးေခ်းသူမ်ားထံမွ ၁ လလွ်င္ ၁၀ မွ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိရွိေသာ အတိုးႏႈန္းျဖင့္ ေခ်းယူၾကရသည့္ အတြက္ သူတို႔ ႀကိဳးစားသေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္ မခံစားၾကရပါ။ ထိုသို႔ႀကံဳေတြ႕ေနရစဥ္ စိုက္ပ်ိဳးေျမမ်ားကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္မ်ား အတြင္းမွသည္ လတ္တေလာအထိ စစ္တပ္၊ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အထူးအခြင့္အေရး ရရွိထားသည့္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားကပင္လွ်င္ သိမ္းယူျခင္းမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရသည္။
ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၏ လြတ္လပ္စြာ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္လုပ္ခြင့္ကို တိုးျမွင့္ေပးရန္ သူတို႔ တတ္ႏိုင္သည့္ ႏႈန္းထားျဖင့္ ေက်းလက္ေခ်းေငြ စနစ္တခု ဖန္တီးေရး စတင္ရန္၊ ေငြေၾကး အေထာက္အပံ့အတြက္ ျပည္တြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ စီးပြားဖက္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းရန္ႏွင့္ လယ္သမားမ်ားကို ေစ်းကြက္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေပးႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေသာ အေရးပါသည့္ အေျခခံ အေဆာက္အဦးမ်ား တည္ေဆာက္ရန္ NLD က ကတိျပဳခဲ့ၿ့ပီး ျဖစ္သည္။ လယ္ယာေျမ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ျမွင့္တင္ရန္ႏွင့္ မွ်တေသာ ေလ်ာ္ေၾကးေငြ ရရွိေရးကလည္း ေျမယာမ်ားကို လံုၿခံဳမႈေပးျခင္းကဲ့သို႔ NLD ၏ အားထုတ္မႈတြင္ အဓိက ေနရာမွ ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေက်းလက္ေဒသတြင္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို ခြင့္ျပဳေပးမွသာ လယ္ယာ ကုန္ထုတ္စြမ္းအား တိုးတက္လာျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ရရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
မျငင္းႏိုင္သည္မွာ NLD ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရတြင္ ယခင္အစိုးရမ်ား မရရွိႏိုင္သည့္ အားသာခ်က္မ်ား ရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားဖက္မ်ား၏ မ်က္ႏွာသာေပးမႈတြင္ ျဖစ္သည္။ ပုဂၢလိက က႑တြင္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ (အမ်ားစုမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ) သိသိသာသာ တိုးလာသည္ကို ျမင္ရႏိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ အမ်ားအျပားက ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ႏွင့္ ေနာက္ဆက္တြဲႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါသည္။

ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီ
အားလံုးက ေခ်ာေမြ႔စြာ ဆက္သြားေနလွ်င္ အစိုးရသစ္ တက္လာျပီးေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈ (FDI) ပမာဏ ထူထူးျခားျခား တိုးတက္လာဖြယ္ရွိေနၿပီး အမ်ားစုက ျမန္မာအစိုးရ သို႔မဟုတ္ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားႏွင့္ နီးကပ္စြာ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းမႈ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ အလုပ္အကိုင္ ေနရာမ်ား ဖန္တီးေရးကို အေလးေပးမည္ဟု NLD က ေပးထားသည့္ ကတိအတိုင္း အလုပ္အကိုင္ေနရာမ်ားလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ရွိလာႏိုင္ပါသည္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေငြေၾကးရန္ပံုေငြအဖြဲ႔ (IMF)၊ ကမာၻ႔ဘဏ္ႏွင့္ အာရွဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဘဏ္(ADB) တို႔၏ ရွိႏွင့္ၿပီးေသာ အကူအညီမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားလည္း ရွိလာမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရမ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းတြင္ လာေရာက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ႏိုင္ငံတကာေအဂ်င္စီမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းႏိုင္ပါေသးသည္။
ထိုသို႔ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားႏွင့္ အတူ NLD ဦးေဆာင္ေသာ အစိုးရ၏ ဘ႑ာေငြ ခြဲေ၀ခ်ထားမႈ ပိုမိုလာျခင္းသည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လူသားအရင္းအျမစ္ ျမွင့္တင္ေရး တာ၀န္ကို စတင္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ က်န္းမာေရး ၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ ပညာေရးတြင္ ပိုမိုသံုးစြဲျခင္း၊ ၎တို႔အတြက္ ခ်ည္းကပ္ပံုစနစ္ (methodologies) ႏွင့္ နည္းပညာ(technologies)တို႕ကို ပိုေကာင္းမြန္လာေစျခင္းတို႕ က NLD ၏ မူ၀ါဒမ်ား၏ အဓိက ဗဟိုခ်က္တြင္ ရွိေနၿပီး ထို႕အတြက္ေၾကာင့္လည္း ေထာက္ခံသူမ်ားကိုလည္း စိတ္အားတက္ၾကြေစခဲ့သည္။
လိုအပ္ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားအတြက္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်တို႔ထံမွ လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္း မည္သည့္ကာလထက္မဆို ယခုအခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ပိုနီးလာၿပီ ျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားက မိုးထိေအာင္ ျမင့္မားေနသည္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ NLD ပါတီက မဲအျပတ္အသတ္ျဖင့္ အႏိုင္ရရွိခဲ့စဥ္က ျပည္သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႀကီးစြာ ထားခဲ့ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စစ္တပ္က ပယ္ဖ်က္ခဲ့သည္ကိုသာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အခြင့္အေရး လက္လြတ္မခံသင့္ေတာ့ပါ။ မလိုလားအပ္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား မလြဲမေသြ ေပၚေပါက္လာေစမည့္ ကိစၥမ်ားကိုလည္း သည္းခံမေနသင့္ပါ။ ဘယ္ကိုသြားမွန္း မသိသည့္ လမ္းေပၚတြင္ ရွိေနရမည့္အစား တခ်ိန္က အပယ္ခံ ႏိုင္ငံတခုႏွင့္ ၎၏ လြတ္လပ္ျပီး ဖူလုံသည့္ စီးပြားေရးသည္ အိမ္ျပန္ရန္ စတင္ ဦးလွည့္လိုက္ႏိုင္ျပီဟု ဆိုႏိုင္ေကာင္း၏။

(Nikkei Asia Review ပါ Sean Turnell ၏ Myanmar’s democracy dividend begins with an economic re-boot ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဘာသာျပန္သည္။ Sean Turnell သည္ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ Macquarie တကၠသိုလ္မွ စီးပြားေရးပညာ တြဲဘက္ပါေမာၡတဦး ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ စီးပြားေရး အႀကံေပးတဦးလည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘ႑ာေရး စနစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ Fiery Dragons အမည္ရွိ စာအုပ္ကို ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ ေရးသားခဲ့သည္။)